Ο Εκλεκτός Σχολιαστής μας (ο «Επισκέπτης» μας), μας είπε: «Ἀγαπητὲ ἀδελφὲ ἐν Χριστῷ Παναγιώτη, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ὀνομαστικῆς σου ἑορτῆς, ὁ ἀνώνυμος ἐπισκέπτης καὶ περιστασιακὰ καὶ σχολιαστής στὸ ίστολόγιό σου, σοῦ εὔχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, μὲ ὑγεία, ἐκ Θεοῦ Εὐλογία καὶ Σωτηρία.»

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ... 
Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2017

Το είπαν, το Πάσχα του καλοκαιριού… Το κατάντησαν όμως, το… Καρναβάλι του καλοκαιριού!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ, είπε:
Ως προς την μετάσταση...
αυτή δεν αναφέρεται στα γνήσια Ευαγγέλια, παρά μόνον στο απόκρυφο κείμενο Ιωάννου του Θεολόγου.
Σημειωτέον, ότι στα ευαγγελικά κείμενα και επίσης και στα αποστολικά, ουδαμού αναφέρεται η Παναγία, ως μάνα του Χριστού.
Ο ίδιος την προσαγόρευε, ως γυναίκα, καθότι η καθ' αυτό σχέση του ήταν μόνο με τον Πατέρα και όλες οι αναφορές του προς αυτόν απευθύνονται.
Ακόμη και στη σχετική αναφορά στο "μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασαν" (ύμνος προς την Παναγία), έσπευσε να την υποβαθμίσει με το "μακάριοι είναι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν".

Ο Εκλεκτός Σχολιαστής μας (ο «Επισκέπτης» μας), μας είπε...
Ἀγαπητὲ ἀδελφὲ ἐν Χριστῷ Παναγιώτη, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ὀνομαστικῆς σου ἑορτῆς, ὁ ἀνώνυμος ἐπισκέπτης καὶ περιστασιακὰ καὶ σχολιαστής στὸ ίστολόγιό σου, σοῦ εὔχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, μὲ ὑγεία, ἐκ Θεοῦ Εὐλογία καὶ Σωτηρία.
Μὲ ἀφορμὴ τὸ δημοσίευμά σου, ψάχνοντας στὸ διαδίκτυο διαπίστωσα ὅτι οἱ "αὐθαίρετοι" αὐθαιρέτησαν καὶ κατὰ τὸν Δεκαπενταύγουστο τοῦ 2017. 
Δυστυχῶς μὲ πρωτοστάτες ἐκείνους ποὺ ὑποτίθεται ὅτι εἶναι οἱ θεματοφύλακες τῶν ἱερῶν παραδόσεων. Τέτοια ζητάει ὁ ἀκατήχητος λαὀς...
Τί "ἐγκώμια τῆς Παναγίας", μὲ ἂλλοτε ἄλλο κείμενο κατὰ τὸ δοκοῦν ἑκάστου, τὶ "ἐπιτάφιοι τῆς Παναγίας", ὁποῖες νεοφανεῖς θεατρινίστικες νεοειδωλολατρικοῦ στὺλ αὐθαιρεσίες ἄγνωστες πρὸ 30 -40 ἐτῶν γιὰ ἐμᾶς ποὺ εἴμεθα ἄνω τῶν 60. 
Ὅπως παραθέτεις, ἐγκώμια, ἐπιτάφιοι θρήνοι καὶ περιφορές ἐπιταφίων τῆς Παναγίας ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ αύστηρὰ καὶ έπισήμως. 
Βέβαια, τό κακὸ εἶναι συνέπεια τῆς θεοποιήσεως τῆς Μητρὸς τοῦ Κυρίου, τῆς Μαριολατρείας! 
Καὶ δῶς του ἀποδόσεις θαυματουργικῶν ἰδιοτήτων σὲ συγκεκριμένες εἰκὀνες, ἐνίοτε ἀπαράδεκτου είκονιζόμενου περιεχομένου (ἐκ τῶν ἀποκρύφων), δηλ. ξεκάθαρη εἰκονολατρεἰα καὶ εἰδωλολατρεία, ἤ ἀναβιώσεις τῶν μετὰ τὸν 7ο αἰῶνα ἀποκρύφων θεωριῶν γιὰ "ἀνάσταση" ἤ "μετάσταση ἐν σὠματι" τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου. 
Ἀφοῦ τὴ θεοποίησαν, λογικὸ εἶναι νὰ τῆς ψἀλλουν καὶ ἐγκώμια καὶ νὰ τῆς περιφέρουν ἐπιτάφιον (ἀπαράδεκτον βέβαια ἀκὀμα καὶ γιὰ τὸν Κύριό μας Ίησοῦ Χριστό διότι εἶναι ὁ Ἀναστημένος καὶ Ζωντανὸς Θεός). 
Ἡ Ἐκκλησία τῶν πρώτων αἰώνων, ἡ Αποστολική, ἡ Ὀρθόδοξη, δὲν εἶχε τέτοιες Μαριολατρεῖες καὶ νεοειδωλοαγιοεικονολατρεῖες. 
Στὴν Καινή Διαθήκη καὶ στὴν Άποστολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν πρώτων αἰώνων νὰ προσανατολιζόμαστε καὶ ὄχι στὶς μεταγενέστερες "τσόντες" ἐκ τῶν εἰδωλολατρῶν, τῶν αἱρετικῶν, τῶν κοσμικῶν.
Χρόνια σου Πολλὰ Παναγιώτη!
Ἐπισκέπτης
(15 Αυγούστου 2017 - 11:51 π.μ.)
http://xairete.blogspot.gr/2017/08/blog-post_56.html