Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Ένας εποικοδομητικός Διάλογος, ανάμεσα σε Panagiotis Michalopoulos, και σε Katerina Kouri.

ΣΧΟΛΙΑΖΩ: Πού να το βρει όμως κανείς, αυτό το φως του Ευαγγελίου!

Panagiotis Michalopoulos
Πού να το βρει όμως κανείς, αυτό το φως του Ευαγγελίου! Μήπως άραγε, το κατέχουν οι παπάδες για να μας το μεταδώσουν; Μπα, δεν το νομίζω! Αυτοί, -το λεγόμενο παπαδαριό, έχουν για φωτισμό τους, περισσότερο το φως της ατραξιόν του πασχαλιάτικου «αγίου φωτός», αυτού που εισάγεται αεροπορικώς από τα Ιεροσόλυμα!
Πραγματικές κουκουβάγιες δε, οι παπάδες μας, αφού δεν θέλουν να διαβάζεται το ευαγγέλιο στη γλώσσα του λαού -κατά τη θ. λειτουργία, στο ναό! Το προτιμούν στα αρχαία ελληνικά, τη γλώσσα που την ονομάζουν ιερή! Το προτιμούν δε αυτό το ευαγγέλιο, -αντί να το διαβάζουν, να το τραγουδούν!.. Να το τραγουδούν σαν αμανέ, σαν λαρυγγισμό και σαν κορόνα, σαν κάτι που να βγαίνει από τη μύτη τους –περισσότερο!

Katerina Kouri
Το Ευαγγέλιο, καλέ μου φίλε, θέλει προσευχή για να μας ανοίξει ο Θεός τη διάνοια να το καταλάβουμε! Άνθρωποι αγράμματοι, αλλά με πίστη Θεού, το καταλαβαίνουν ακόμη και σ' αυτή τη γλώσσα !!!! Όσο για τους παπάδες κι' ο χειρότερος παπάς να είναι μπορεί να πάει αυτός στην κόλαση, αλλά εσένα έχει την εξουσία να σε οδηγήσει στον Παράδεισο!!!!!!!!!!! Ίσως να μην τα γνωρίζεις όλα αυτά, αλλά αν ζητήσεις από το Θεό να Τον γνωρίσεις καλύτερα, χωρίς προκατάληψη,θα δεις ότι θα σου αποκαλυφθεί!!!!!!!!!!!!!!!!!
Panagiotis Michalopoulos

Katerina Kouri: «Το Ευαγγέλιο, καλέ μου φίλε, θέλει προσευχή για να μας ανοίξει ο Θεός τη διάνοια να το καταλάβουμε!»
Απάντηση: Έτσι λένε και οι αιρετικοί, καλή μου φίλη, και το ερμηνεύει ο κάθε ένας τους, διαφορετικά από τον άλλον στις 2.000 προτεσταντικές τους παραφυάδες! Εμείς, μελετάμε το Ευαγγέλιο με προσοχή και με ταπείνωση, και για τη σωστή του ερμηνεία βασιζόμαστε στις σχετικές διδαχές των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας μας!
Panagiotis Michalopoulos

Katerina Kouri: «Άνθρωποι αγράμματοι, αλλά με πίστη Θεού, το καταλαβαίνουν ακόμη και σ' αυτή τη γλώσσα!!!!»
Απάντηση: Με την πίστη μόνο το καταλαβαίνουν, ή και με την προσευχή, που έλεγες προηγουμένως;
Σχετικό: «Ανέστη Χριστός, και... πεντακόσιοι δαίμονες!», διάβαζε στην Ανάσταση ένας τέτοιος δικός σου παπάς! Και ένας άλλος διάβαζε: «Της υπεραγίας ...εδώ όξου, Δεσποίνης ημών…». Ένας άλλος διάβαζε: «Υπέρ του αγίου… τούκου – τούκου»!
Panagiotis Michalopoulos

Katerina Kouri: «Όσο για τους παπάδες κι' ο χειρότερος παπάς να είναι μπορεί να πάει αυτός στην κόλαση, αλλά εσένα έχει την εξουσία να σε οδηγήσει στον Παράδεισο»
Απάντηση: ο παπάς (όλων των βαθμών ιεροσύνης) έχει την εξουσία να είναι υπηρέτης του θεού, να είναι απλός και να μη ντύνεται φανταχτερά με τεραστίους σταυρούς, ή με στολές αυτοκρατορικές κλπ. Ο παπάς πρέπει, -για το λειτούργημα του αυτό, να είναι ο καλύτερος και όχι ο χειρότερος! Να μην εμπορεύεται τα μυστήρια, να μην είναι κίναιδος ή παιδεραστής κλπ!
Panagiotis Michalopoulos

Katerina Kouri: «Ίσως να μην τα γνωρίζεις όλα αυτά, αλλά αν ζητήσεις από το Θεό να Τον γνωρίσεις καλύτερα, χωρίς προκατάληψη,θα δεις ότι θα σου αποκαλυφθεί!»
Απάντηση: Εσένα, πώς σου αποκαλύφθηκε ο θεός, αγαπητή Κατερίνα (χρόνια πολλά -με την ευκαιρία, για τη γιορτή σου); Σου αποκαλύφθηκε μήπως με τη μορφή του χειροτέρου παπά, που θα σε οδηγήσει στον Παράδεισο, με τρισάγια και με μνημόσυνα;

https://www.facebook.com/panagiotis.kalogiros.353/posts/322840524589726?pnref=story

1 σχόλιο:

P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΗΜΕΡΑ:
Πανηγύρια καί φιγουρομανία!...

Μιλᾶμε γιά παράδοσι. Καί ζοῦμε τό παράδοξο! Μιλᾶμε γιά Εκκλησία. Καί ζοῦμε πανηγύρια φρικτῆς φιγούρας, τεράστιας σπατάλης, προκλητικοῦ θρη­σκευτικοῦ «χαβαλέ»! Μιλᾶμε γιά τιμή μαρτύρων, καί ζοῦμε τή λάμψι τῆς πολυτέλειας ἀκόμα καί στίς λάρνακες τῶν πάσης φύσεως καί προελεύσεως λει­ψάνων.

Δέν χρειάζεται νά δυσκολευθῆτε ψάχνοντας. Οἱ ἱστοσελίδες ἐκεῖνες, πού ἔχουν ἀποκλειστικά καί ἐργολαβικά ἀναλάβει νά καλύπτουν τά λεγόμενα «πολυαρχιερατικά συλλείτουργα», ἐνημερώνουν ἀνά μία περίπου ὥρα γιά τόν πλοῦτο τῆς κενοδοξίας καί φιγουρομανίας μέσα στόν ἅγιο χῶρο τοῦ θυσια­στηρίου.

• Μπορεῖτε νά φαντασθῆτε τόν Ἐσταυρωμένο τοῦ Γολγοθά, τόν Ἰησοῦ, τὀν Κύριο τῆς δόξης, νά δορυφορῆται τή Μεγάλη Παρασκευή ἀπό τριάντα (30) δε­σποτάδες, φανταχτερά καί χρυσοστόλιστα ντυμένους καί στεφανωμένους μέ περίλαμπρες μίτρες;

• Ἡ ἁγία Τράπεζα εἶναι ό Γολγοθάς. Τί δουλειά ἔχει ὅλος ὁ ἐπισκοπικός συν­ωστισμός γύρω-γύρω, πού τολμοῦν μάλιστα ὡρισμένοι ἀπό αὐτούς καί ἀπο­θέτουν τίς μίτρες τους πάνω στήν ἁγία Τράπεζα; «Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς».

Δέν θά πρότεινε κανείς σέ ἐπίσκοπο σήμερα νά λειτουργῆ μέ ἀκάνθινο στε­φάνι. Τουλάχιστον ὅμως ἄς λειτουργῆ καί ἄς παρίσταται στό Ναό τῆς λα­τρευτικῆς προσευχῆς καί συνάξεως, ὅπως ζητεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον διά τοῦ ἀποστόλου Παύλου, δηλαδή, ἀσκεπής (Α' Κορ. ια´ 5).

Ἀρέσκονται πολλοί σημερινοί ἐπίσκοποι νά λένε, ὅτι βρίσκοναι «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ», ἐπικαλούμενοι τόν θεοφόρο Ἰγνάτιο, χωρίς βέβαια νά μᾶς πληροφοροῦν ποῦ καί γιατί λέει τό λόγο αὐτό ὁ ἀποστολικός Πατήρ.

Ἀλλ’ ὡς πρός τόν «τόπον», ὡρισμένοι λησμονοῦν δύο τόπους. Ὁ ἕνας εἶναι τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως μας ὁ τόπος. Εἶναι ὁ Σταυρός. Ὁ «κρανίου τόπος» (Ματθ. κζ 33). Οὕτε σέ σταυρό ζοῦμε οἱ σημερινοί διάκονοί Του, οὕτε σέ σταυρό μᾶς ἔχουν ανεβάσει.

• Λησμονοῦν, λοιπόν, πολλοί σημερινοί διάκονοί Του (κυρίως ἐπίσκοποι) τόν «κρανίου τόπον». Ἀλλά λησμονοῦν καί τόν ἄλλον, τόν δικό τους τόπο.

Πότε μερικοί (εὐτυχῶς ὄχι ὅλοι) Μητροπολίτες παραμένουν στόν τόπο τους;

Ὅταν διαρκῶς περιφέρωνται ἀπό πανηγύρι σέ πανηγύρι, ἀπό ὀνομαστήρια σέ ὀνομαστήρια, ἀπό χειροτονίες σέ χειροτονίες, ἀπό ὑποδοχές σέ ὑποδοχές, ἁπό λιτανεύσεις σέ λιτανεύσεις, ἀπό ταξίδια σέ ταξίδια, πότε θά τούς μείνη καιρός γιά τόν τόπο τους;

• Πότε θά ποιμάνουν τό λαό, πού τούς ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος;

• Πότε θά ἐργαστοῦν πνευματικά, πρός οἰκοδομήν τοῦ λαοῦ, πρός φύλαξι τῶν προβάτων, ἰδίως τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων;

• Πότε θά κλειστοῦν στό κελλί τους πρός περισυλλογή καί μελέτη;

Ὁ Χριστός γιά τόν κακό ποιμένα λέει, ὅτι «ἀφίησι τά πρόβατα καί φεύγει» (Ἰωάν. ι´ 12). Πιστεύουμε, ὅτι δέν θέλουν οἱ ἐπίσκοποί μας νά εἶναι κακοί ποι­μένες. Ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον παρασύρεται.

• Ἄς ἐπαναφέρη, λοιπόν, ἡ ἱερά Σύνοδος παλαιότερες ἐγκυκλίους γιά πε­ριορισμό τῶν πολυαρχιερατικῶν ἐμφανίσεων.

Ἑορτάζει ἕνας ἐπίσκοπος; Ἄς παραμείνη μέ τούς πιστούς τῆς ἐπαρχίας του, νά συμπροσευχηθοῦν. Καιρός ἄλλωστε λιτότητας.

Χειροτονεῖται ἕνας διάκονος ἤ πρεσβύτερος; Αρκεῖ ὁ ἐπίσκοπός του. Τί χρει­άζονται οἱ ἄλλοι;

Χειροτονεῖται ἕνας επίσκοπος; Ἀρκοῦν τρεῖς ἤ τέσσερις ἐπίσκοποι. Γιατί πρέ­πει νά μαζευθοῦν τριάντα δεσποτάδες;

Ἑορτάζει ὁ πολιοῦχος μιᾶς πόλεως; Εὐκαιρία ὁ ἐπίσκοπος νά δῆ τό λαό του, καί ἀντί νά κάνη προσφωνήσεις σέ ἀρχιερεῖς, νά ἀπευθύνη νουθεσίες πρός μετάνοια καί προκοπή πνευματική.
(από το "Ιωάννης ο Βαπτιστής")