Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Στην υγειά σας! Κοπιάστε κι εσείς, στην παρέα μας! Χαίρετε!

ΤΑ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ
P. MICHALOPOULOS είπε...
Σωστός, ο άνθρωπος!
Εγώ, δεν το γνώριζα αυτό, ότι δηλαδή τον κατηγόρησε η Ι. Εξέταση τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, πως ήταν υπερβολικό το μήκος των φτερών των αγγέλων που ζωγράφιζε!
Βέβαια, το επιστημονικότερο θα ήταν να το μελετήσει ένας ορνιθολόγος το θέμα… Να λάβει υπόψη του το μέγεθος του αγγέλου, δηλαδή το ύψος, τον όγκο και το βάρος του… Και με αυτά τα στοιχεία να κάτσει και να κάνει τους υπολογισμούς του… Ώστε στο τέλος, να μπορεί να μας δώσει και τις ακριβείς διαστάσεις των φτερών, δηλαδή το μήκος το πάχος και το πλάτος τους… Με την διαβεβαίωση ότι με αυτά τα φτερά, θα μπορεί άνετα να πετάξει σαν πουλί ο άγγελος.
Έτσι δεν είναι;

Elohim
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Όχι, δεν είναι έτσι:
Ο άγγελος, αν και άυλος για τον άνθρωπο, είναι υλικός για το Θεό. Σαν τέτοιος παίρνει τη μορφή ανθρώπου με φτερά, αλλά και χωρίς φτερά. Δεν είναι πουλί, ούτε εμφανίτηκε ποτέ στις διηγήσεις της αγίας Γραφής άγγελος, δηλ. αγγελιαφόρος να είναι πουλί. Πάντοτε αναφέρεται ως άνθρωπος με ή χωρίς φτερά.
Ας θυμηθούμε τον μυθικό Ίκαρο, που έφτιαξε φτερά από κερί και πέταγε με αυτά, μέχρι να λιώσει το κερί ο ήλιος και να πέσει στην Ικαρία.
Από την άποψη αυτή δεν έχει σημασία η παρουσία ορνιθολόγου, γιατί δεν πρόκειται για πουλί.
Τώρα, για το μήκος των φτερών, μόνον αυτοί που έχουν δει φτερωτούς αγγέλους μπορούν να μας πουν (π.χ. ο Αβραάμ, ο Ρουμπλιώφ που απεικόνισε την αγία Τριάδα με 3 φτερωτούς αγγέλους κ.λπ.).
8 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:02 π.μ. 

 
P. MICHALOPOULOS είπε...
«Τώρα, για το μήκος των φτερών, μόνον αυτοί που έχουν δει φτερωτούς αγγέλους μπορούν να μας πουν…»
Όπως –ενδεχομένως και κάποιοι από την ιερά εξέταση, από αυτούς που μάλωσαν τον αγιογράφο;
8 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:08 π.μ.
 

P. MICHALOPOULOS είπε...
«Ας θυμηθούμε τον μυθικό Ίκαρο, που έφτιαξε φτερά από κερί και πέταγε με αυτά, μέχρι να λιώσει το κερί ο ήλιος και να πέσει στην Ικαρία.»
Μύθος λοιπόν, τα ιπτάμενα όντα;
8 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:10 π.μ.

P. MICHALOPOULOS είπε...
«Ο άγγελος, αν και άυλος για τον άνθρωπο, είναι υλικός για το Θεό. Σαν τέτοιος παίρνει τη μορφή ανθρώπου με φτερά, αλλά και χωρίς φτερά.»
Μπα! Ναι; Εγώ νόμιζα ότι είναι άυλα πνεύματα οι άγγελοι. Κι ας παίρνουν διάφορες μορφές, όπως και ο διάβολος επίσης!
Τώρα, τι σκέρτσο να είναι άραγε και αυτό: Άλλοτε λέει παρουσιάζονται με φτερά –στο επίσημο φαντάζομαι… Και άλλοτε άπτεροι, σαν να είναι ινκόγκνιτο –σε μυστική αποστολή να πούμε! Χα!
Αλλά πρέπει να έχουν πράγματι και κάποια υλη! Και πού να κάνουν άραγε την ανάγκη τους; Πάνω στα σύννεφα; Μιλώ για εκείνα τα ξεβράκωτα (χωρίς πάνες) αγγελάκια αυτά που κοσμούν τις παπικές αγιογραφίες! Ξανά… Χα!
8 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:18 π.μ. 


P. MICHALOPOULOS είπε...
«Από την άποψη αυτή δεν έχει σημασία η παρουσία ορνιθολόγου, γιατί δεν πρόκειται για πουλί.»

Χθες κιόλας σε κάποια ιστοσελίδα, είδα μια φωτογραφία -φωτο μοντάζ προφανώς, που έδειχνε έναν παπά να κάνει την θ. λειτουργία, και ξαφνικά εμφανίστηκε δίπλα του ένας φωτεινός άγγελος με φτερά… Για να τον βοηθήσει προφανώς, ...μια και δεν υπήρχε κανονικό παπαδάκι, διαθέσιμο!
Έτσι αυτόκλητος, παρουσιάστηκε! Πετάχτηκε, σαν… πουλί, που λένε!
Άσχετο τώρα αν είναι πουλί ή όχι, άσχετο αν έχει πουλί και τι γένους είναι αυτό, κλπ, κλπ!
8 Σεπτεμβρίου 2014 - 9:32 π.μ. 

«Και φούμα-φούμα (ψημένο λιβάνι) στα βοτσαλάκια, ...
αγίους έβλεπα και αγγελάκια...»

http://xairete.blogspot.gr/2014/09/blog-post_69.html

ΣΧΕΤΙΚΟ: 
Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου 2014

Αποκάλυψη - Ιδού το πραγματικό μέγεθος των φτερών των αγγέλων: Είναι μίνι, και όχι μάξι! (φωτο: ουράνιος άγγελος, αρσενικός, με… μικρό μούσι.)

1 σχόλιο:

P. MICHALOPOULOS είπε...

Και φούμα-φούμα...
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Νικολόπουλος & Τάκης Μπίνης ( Ντουέτο )

Ανάμεσα Καλλίπολη και Τζάννειο
εβρήκα το Θεό τον επουράνιο.
Αντάμωσα το φίλο μου το Μέρτικα
με τα βαριά τσιγάρα και τα σέρτικα.

Και φούμα-φούμα στα βοτσαλάκια
αγίους έβλεπα και αγγελάκια.
Και φούμα-φούμα στη Φρεαττύδα
ότι μ’ αγάπαγες, απίστη, είδα.

Ν’ αντέξω την ντροπή σου δεν το μπόραγα,
κρυφά μες στον Περαία κυκλοφόραγα.
Στα μάτια μου ένα μαχαίρι γυάλιζε
γιατί και το κρασί πια δεν με ζάλιζε.

Και φούμα-φούμα στα βοτσαλάκια
αγίους έβλεπα και αγγελάκια.
Και φούμα-φούμα στη Φρεαττύδα
ότι μ’ αγάπαγες, απίστη, είδα.

Δισκογραφία:
Άνθη Ευλαβείας - 1996