Εκκλησία της Ελλάδος, και… «Μαύρη μαυρίλα είν’ η ψυχή της»! [Η Μητρόπολη Ιλίου (Άνω Λιοσίων), πάει… Μέγαρο!]

Διαβάζω:
«Η Ισπανία και η Λατινική Αμερική του Μίκη Θεοδωράκη»
«Canto General» του Pablo Neruda & «Romancero Gitano» του Ferderico Garcia Lorca
 
Με αφορμή την συμπλήρωση των 40 χρόνων από την σύνθεση (του Μίκη Θεοδωράκη) και πρώτη παρουσίαση του έργου…  Με αφορμή και τα 110 χρόνια από την γέννηση του νομπελίστα Χιλιανού ποιητή Pablo Neruda…  

Η Χιλιανής καταγωγής μεσόφωνος Maria Isabel Vera, ο βαρύτονος Χάρης Ανδριανός, η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου και δεκαπενταμελής ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού… 

Θα ερμηνεύσουν στο Μέγαρο Μουσικής«Canto General» του Pablo Neruda & «Romancero Gitano», του Ferderico Garcia Lorca

Η εκδήλωση, τελεί…
Υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως
http://www.megaron.gr/default.asp?pid=5&la=1&evID=2106

Ποίηση: Federico Garcia Lorca.
Ποιητική απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη, «ROMANCERO GITANO», 1967.

Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυγή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.

Μαύρη μαυρίλα είν’ η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ’ αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.

-Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;

-Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.

-Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;
-Ποιός ο καημός μου;

Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελλή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.

-Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ’ το χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
άσ’ τη να βρει αναπαμό.

Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.