Είπε: "Πόσα χριστούγεννα πρόκειται να ζήσουμε ακόμα σ΄αυτη την ζωή;"

Ανώνυμος είπε...
Φίλε Παναγιώτη
ετσι είναι η ζωή.....
στ΄αλήθεια αδελφέ, πόσα χριστούγεννα πρόκειται να ζήσομε ακόμα σ΄αυτη την ζωή; ...
Ο Θεός ξέρει......
Τουλάχιστον ας τα ζήσομε ευτυχισμένα... ευτυχισμένοι.....
ο "Ανώνυμος" φίλος σου
24 Δεκεμβρίου 2013 - 3:14 μ.μ. 

 
P. MICHALOPOULOS είπε...
Γεια σου ανώνυμε φίλε!
Δεν ξέρω την ηλικία σου, για να υπολογίσω για σένα, με βάση τα στατιστικά στοιχεία. -)
Εγώ πάντως, θεωρώ ότι το έχω παρακάνει…
Ότι έχω ήδη ζήσει χιλιάδες φορές, και όχι μόνο μια!
Έτσι αισθάνομαι με όλη αυτήν την ιστορία, τα γεγονότα, τις καταστάσεις, από το 1945 μέχρι σήμερα…Αλλά φίλε, «αυτή η ζωή», δεν είναι τίποτε! Είναι απλά η πρόσκαιρη ζωή ενός σώματος, ενός χώματος ενός πηλού!
Η αληθινή ζωή, είναι κάτι άλλο, κάτι το αφάνταστο, το απερίγραπτο! Προερχόμαστε σαν ψυχές από το θεό… Και σαν αθάνατες υπάρξεις, σε Εκείνον είναι ο προορισμός μας… Η κατάληξη, μέσα από το σύντομο αυτό ταξιδάκι, «αυτής της ζωής»!
Προορισμός, σε μια ατελεύτητη ζωή, με ένα άλλο σώμα άφθαρτο…
Εκεί, όπου θα συνεχίσουμε να γιορτάζουμε... Εκεί, όπου θα συνεχίσουμε αυτήν την παρούσα ευτυχία…
Ανώνυμε φίλε!
Εμείς, δεν περιμένουμε να δείξει 25 Δεκεμβρίου το ημερολόγιο για να αισθανθούμε εορταστικά, να χαρούμε, να νοιώσουμε Χριστούγεννα!
Αυτήν την χαρά εμείς, την έχουμε καθημερινά, με τον Χριστό να έχει κάνει φάτνη την καρδιά μας!
Επίσης, με την αγάπη και τον σεβασμό μας προς την Παναγία μητέρα του, έχουμε ένα συνεχές 15γουστο πανηγύρι στη ζωή μας!
Και κάθε Κυριακή, νοιώθουμε τη χαρά της Ανάστασης!
24 Δεκεμβρίου 2013 - 4:03 μ.μ.

http://xairete.blogspot.gr/2013/12/24-2013-725.html