Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

Το πνεύμα των Χριστουγέννων

ΔΙΑΒΑΖΩ:
4 ώρες πριν
Α΄Κορ. ι:14 «Διά τούτο, αγαπητοί μου, φεύγετε από της ειδωλολατρείας».
Καμιά άλλη ημερομηνία στο ημερολόγιο δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτη. 

Γέροι και νέοι - πλούσιοι και φτωχοί - ευσεβείς και χυδαίοι, άγιοι και αμαρτωλοί, με ασυλλόγιστη φρενίτιδα, τρέχουν όπως τα νερά ενός ποταμού που έχει πλημμυρίσει και σκεπάζει τα πάντα στο πέρασμά του, προς τις μέρες των Χριστουγέννων.
Όχι – τα Χριστούγεννα ΔΕΝ είναι από το Θεό. 

Είναι βδέλυγμα γι’ Αυτόν. ΔΕΝ τιμούν τον Ιησού Χριστό. 
Καλούν μόνο τους απερίσκεπτους ανθρώπους σ’ ένα συναισθηματισμό και μια ψεύτικη λατρεία. 
Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι μόνο ένας τρομερός εμπαιγμός προς το Θεό. 
Γιώργος Ρόκκας
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Αρχικά, οι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τη γέννηση του Ιησού. Από τις πηγές φαίνεται ότι η γέννησή του, μάλλον έγινε το φθινόπωρο και όχι τον χειμώνα. Περίπου τον δεύτερο αιώνα έγινε μια προσπάθεια να οριστεί η πιθανή ημερομηνία γέννησης.
Τα πρώτα χρόνια, τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν μαζί με τα Θεοφάνια, δηλαδή στις 6 Ιανουαρίου. Από τον 4ο αιώνα, όμως, η γέννηση του Χριστού διαχωρίστηκε από τα Θεοφάνια και γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου.
Ο λόγος της αλλαγής ημερομηνίας ήταν να «χτυπηθεί» η μέρα λατρείας του Ανίκητου Ηλίου, που ήταν σημαντική για τους ειδωλολάτρες. Ίδια εποχή εορτάζονταν και τα σατουρνάλια, αφιερωμένα στον Κρόνο και τα γενέθλια του Μίθρα, που τιμούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Για πρώτη φορά, τα Χριστούγεννα εορτάστηκαν στις 25 Δεκεμβρίου, το 354 μ.Χ.

Ο εορτασμός εμφανίζεται στο εορτολόγιο της Ρώμης και αργότερα καθιερώθηκε στην Αντιόχεια και στην Κωνσταντινούπολη. 
Πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι μάλλον υπολογίστηκε λάθος και η γέννηση του Χριστού, η οποία είναι τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Αυτό το αποδέχονται και οι θεολόγοι, καθώς γνωρίζουν ότι η ακριβής ημερομηνία γέννησης είναι ήσσονος σημασίας για τη θρησκεία.Το 750 μ.Χ. ήταν ένα έτος ορόσημο. Ο Άγιος Βονιφάτιος αντικατέστησε την παγανιστική λατρεία της βελανιδιάς με το έλατο, το οποίο έγινε και το δέντρο των Χριστουγέννων. Για τον στολισμό των δέντρων χρειάστηκε, όμως, να περάσουν σχεδόν 5 αιώνες.
Το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε το 1539 και στα κλαδιά του είχε είδη ρουχισμού και άλλα χρήσιμα είδη για τους φτωχούς. Σύμφωνα με αναφορές, ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος. Αργότερα, ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου θα επεκταθεί από τη Γερμανία στην Πολωνία και στη Βρετανία. 
Το 1816 καταγράφηκε το πρώτο στόλισμα δέντρου στη Βιέννη. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1833, μέσω του Όθωνα και των Βαυαρών, στολίστηκε δέντρο και στην Ελλάδα και στο Ναύπλιο. 
Οι κάτοικοι σχημάτιζαν τεράστιες ουρές για να θαυμάσουν το νέο έθιμο. Το παράδειγμα του Όθωνα ακολούθησαν οι αυλικοί του και αργότερα τους μιμήθηκαν οι μεγαλοαστοί και οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις.
Έτσι, μπήκε σε όλα τα σαλόνια, φτωχά ή πλούσια. Άλλωστε, από έλατα στην Ελλάδα άλλο τίποτα. Κάτι που, κατά την άποψη των χριστιανών, έδινε την ιδέα της αναγέννησης του κόσμου μέσω του χριστιανισμού, που ήθελε να δώσει μια νέα διάσταση στα πράγματα, ξεπερνώντας τις αρχαίες θρησκείες….

BLOG-EPISTOLI
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η προέλευση των Χριστουγέννων 
Σχεδόν όλες οι Βιβλικές αρχές και οι μη εκκλησιαστικοί ιστορικοί συμφωνούν ότι ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού δεν μπήκε στην εκκλησία παρά μόνο μετά από εκατοντάδες χρόνια μετά την εποχή που ζούσε ο Ιησούς. Αυτό συνέβη τον 5ο αιώνα, όταν η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία διέταξε να εορταστεί αυτή η ημέρα. Επιπλέον, η εκκλησία κατεύθυνε ώστε αυτή γιορτή να πραγματοποιείται την ίδια μέρα που οι ειδωλολάτρες γιόρταζαν την παγανιστική γιορτή που ήταν αφιερωμένη στη λατρεία του θεού ήλιου.  
Η σχέση μεταξύ των Χριστουγέννων και μιας ποικιλίας ειδωλολατρικών πρακτικών είναι απόλυτα τεκμηριωμένη. Όχι μόνο η ημέρα, αλλά και τα σύμβολα, συνδέονται στενά με θρησκευτικές πρακτικές του ειδωλολατρικού κόσμου.
Ο εορτασμός των Χριστουγέννων είναι στενά συνδεδεμένος με την ελληνική λατρεία του θεού Διόνυσου (που ονομάζεται επίσης Βάκχος). Οι Έλληνες απέτιναν φόρο τιμής στο Βάκχο, με μια γιορτή που φέρει το όνομά του (όργια).
Ήταν περίπου στις 21 Δεκεμβρίου που οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν αυτό που εμείς ξέρουμε σαν όργια ή εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Διονύσου, Θεού του κρασιού. Στα πανηγύρια αυτά οι άνθρωποι παραδιδόταν σε τραγούδια, χορούς και άλλα γλέντια που περνούσαν συχνά τα όρια της ευπρέπειας και της τάξης.
Οι Ρωμαίοι γιόρταζαν ανάλογα τα Σατουρνάλια κατά την ίδια περίοδο, της σημερινής γιορτής των Χριστουγέννων... .τα Σατουρνάλια, γινόταν προς τιμή του Κρόνου, του Θεού του χρόνου, ξεκινούσαν στις 17 Δεκεμβρίου και συνεχιζόταν για επτά ημέρες. Κι αυτά συχνά κατέληγαν σε ταραχές και αναταραχή. Ως εκ τούτου τα Σατουρνάλια απέκτησαν κακή φήμη στους έσχατους καιρούς.
Γιατί 25 Δεκεμβρίου;
Σήμερα, ο περισσότερος κόσμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Ωστόσο, η πραγματική ημερομηνία της γέννησης του Χριστού δεν μπορεί να προσδιοριστεί με απόλυτη βεβαιότητα. Υπάρχει, ωστόσο, ισχυρή βιβλική απόδειξη που δείχνει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το φθινόπωρο. Όσο για τον εορτασμό της 25ης Δεκεμβρίου, κι αυτό έχει τις ρίζες του στον ειδωλολατρικό κόσμο.
Η 25η Δεκεμβρίου αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφα σαν ημέρα των Χριστουγέννων, το 324 μ.Χ. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουστινιανός [γύρω στο 500] την αναγνώρισε σαν επίσημη αργία. Μια παλιά ρωμαϊκή γιορτή διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιλογή αυτής της συγκεκριμένης ημέρας. Στις 25 Δεκεμβρίου, στην αρχαία Ρώμη, γιόρταζαν τα γενέθλια του ανίκητου (Dies Natali Invictus), την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου και την ίδια στιγμή, την τελευταία ημέρα των Σατουρναλίων, που από καιρό είχε εκφυλιστεί σε μια αχαλίνωτη εβδομάδα καρναβαλιού... 

Η Εγκυκλοπαίδεια Britannica προσθέτει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία όσον αφορά στην 25η Δεκεμβρίου σαν γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτή η μέρα δεν συμπίπτει μόνο με την ρωμαϊκή γιορτή των Σατουρναλίων, αλλά και άλλες παγανιστικές θεότητες είναι άμεσα συνδεδεμένες με αυτήν την ημερομηνία.
... Στο ρωμαϊκό κόσμο, τα Σατουρνάλια ήταν μια περίοδος ευθυμίας και ανταλλαγής δώρων. 25 Δεκεμβρίου ήταν επίσης θεωρείται ως η ημερομηνία γέννησης του Θεού Mithra.
Σχετικά με το νέο έτος της Ρωμαϊκής εποσής, οικίες κοσμούνται με την πρασινάδα και φώτα και δόθηκαν δώρα στα παιδιά. Σε αυτές τις εορτές προστέθηκαν τα γερμανικά και Celtic Yule έθιμα...
Τα Χριστούγεννα είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένα με γιορτές που γινόταν στο αρχαίο ρωμαϊκό κόσμο, που αν ένας Ρωμαίος πολίτης εκείνης της εποχής αναστηνόταν από τους νεκρούς σήμερα, αμέσως θα αναγνώριζε τα σημερινά Χριστούγεννα σαν τις ίδιες γιορτές που γιόρταζαν τότε, αιώνες πριν.

Είναι σαφές από τις ιστορικές αναφορές ότι τα Χριστούγεννα έχουν τις ρίζες τους στους προ-χριστιανικούς χρόνους και γιορταζόταν από τον ειδωλολατρικό κόσμο για αιώνες μετά το θάνατο του Χριστού. Αυτή η ημέρα στη συνέχεια υιοθετήθηκε από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τον πέμπτο αιώνα. Ωστόσο, παραμένει ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Από που πήραν οι ειδωλολάτρες τις ιδέες για μια τέτοια γιορτή;
Ο πύργος της Βαβέλ
Σχεδόν όλες οι ειδωλολατρικές πρακτικές έχουν την πηγή τους στην πόλη της Βαβυλώνας, τον καιρό του Νεμβρώδ. Ο Νεμβρώδ, ήταν εγγονός του Χαμ, γιου του Νώε (Γεν.ι:6-8). Ήταν ο ιδρυτής της Βαβυλώνας (εδ.10). Ο Νεμβρώδ έφτιαχνε πόλεις αντί να βγει και να κατακυριεύσει τη γη, όπως είχε προστάξει ο Θεός το Νώε. Ένα από τα επιτεύγματα του Νεμβρώδ ήταν το χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ. Κάποιοι πιστεύουν ότι το έκανε αυτό για να προστατεύσει τους ανθρώπους από την πιθανή απειλή ενός νέου κατακλυσμού από τον Θεό. Οι Γραφές αποκαλύπτουν ότι ο Νεμβρώδ ήταν «ισχυρός κυνηγός ενώπιον του Κυρίου» (Γέν.ι:9). Η λέξη «ενώπιον» καλύτερα μεταφράζεται «ενάντια» και είναι σαφές ότι έγινε ο πρώτος δικτάτορας μετά τον κτκλυσμό. Το όνομα «Νεμβρώδ» προέρχεται από την εβραϊκή λέξη «Μαράντ» που κυριολεκτικά σημαίνει «αυτός που επαναστατεί
». Αρχαίες παραδόσεις σχετικά με αυτόν τον  αποστάτη ηγέτη, δείχνουν ότι επαναστάτησε εναντίον του Θεού, και έτσι δημιουργήθηκε η αποστασία σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Νεμβρώδ παντρεύτηκε τη μητέρα του, Σεμίραμις.
Στη συνέχεια, μετά το θάνατο της Σεμίραμις, άρχισε να διδάσκει ότι ο γιος της είχε μετενσαρκωθεί με τη μορφή ενός μεγάλου αειθαλούς δέντρου που υποτίθεται ότι ξεπήδησε από ένα νεκρό κούτσουρο. Κάθε επέτειο των γενεθλίων του Νεμβρώδ, στις 25 Δεκεμβρίου, η Σεμίραμις θα επισκέπτεται αυτό το αειθαλές δέντρο, αξιώνοντας ότι ο Νεμβρώδ θα έχει αφήσει εκεί δώρα γι’ αυτήν.
Μέσα από την πολιτική και τη χρησιμοποίηση του ονόματος του γιου της, η Σεμίραμις έγινε η βασίλισσα της Βαβυλώνας, του οίκου των Χαλδαϊκών μυστηρίων. Θεωρείτο επίσης η «βασίλισσα του ουρανού» και «η μητέρα του άγιου γιου». Μετά από γενεές ειδωλολατρικών πρακτικών και παραδόσεις, ο Νεμβρώδ άρχισε να θεωρείται σαν γιος του Βάαλ, του Θεού ήλιου. Αυτός και η μητέρα του έγιναν οι ανώτερες οντότητες λατρείας σαν η Madonna και το παιδί.
Αυτή η πίστη και η πρακτική εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο, όπου τα ονόματα των θεών ήταν Ίσις και του Όσιρις. Ο γιος Όσιρις γεννήθηκε 25 Δεκεμβρίου. Στην Ασία ήταν η Κυβέλη και ο Άττις. Στη Ρώμη ονομάστηκαν Φορτούνα και Δίας. Σε όλο τον κόσμο βρίσκουμε ακόμα τα απομεινάρια της λατρεία της μητέρας με το παιδί, αυτή την ημέρα. 

Δεν είναι καμία έκπληξη λοιπόν ότι το ίδιο σύστημα εξακολουθεί να υφίσταται στο τέλος των καιρών. Ονομάζεται «Μυστήριον Βαβυλών» (Αποκ.ιζ:5). Έχει μεταμφιεστεί φοβερά σαν χριστιανικό και εξακολουθεί να εφαρμόζεται στον εορτασμό των Χριστουγέννων.

BLOG-EPISTOLI
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Παρασκευή, 8 Δεκεμβρίου 2017

ΔΙΑΒΑΖΩ: «Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι ο εορτασμός των Χριστουγέννων είναι ειδωλολατρία. Όμως, υπάρχουν «Χριστιανοί», που δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, και ησυχάζουν μ’ αυτό, αλλά κάνουν ένα σωρό άλλα πράγματα, ίσως πολύ χειρότερα! Βέβαια, αυτό πάλι δεν μας δίνει την άδεια να κάνουμε το πρώτο, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί ο διάβολος «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ!» (Α΄ Πέτρ. ε΄ 8)

2 σχόλια:

stavroula είπε...

Μια και μπηκα στο παρον αρθρο με "το πνευμα των Χριστουγεννων" να σου ευχηθω, Χριστούγεννα παντα μεσα στην καρδια μας και παντα επιτυχια στο μπλογκ ΧΑΙΡΕΤΕ!
Στα δικα του παντα Χριστούγεννα κι όπως εσυ αναφέρεις...

"Με την χαρά, νικούμε την θλίψη από τα κακώς κείμενα στον τόπο μας και στην τοπική μας εκκλησία και στην Εκκλησία γενικότερα!
Με χαρά εργαζόμαστε, και, προς την κατεύθυνση της ομολογίας της Πίστεώς μας, της ενίσχυσης του πλησίον μας, αλλά και προς την κατεύθυνση της κάθαρσης…
Ώστε, να απολαμβάνουμε τη χαρά της χριστιανικής ζωής μέσα σε μια καθαρή εκκλησία, και έτσι να δικαιούμαστε να ακούσουμε και το: «μακάριοι, άγιοι, είστε εσείς που αγαπάτε την ευπρέπεια του οίκου του Θεού».
Να' σαι καλα παντα με υγεια.
Σταυρουλα

P. MICHALOPOULOS είπε...

Σε καλωσορίζω, και, από αυτήν την ανάρτηση Σταυρούλα μας, και σε ευχαριστώ που δεν μας ξεχνάς… Και λέω Αμήν, και για την ευχή «Χριστούγεννα πάντα μέσα στην καρδιά μας»! Αμήν και για το ιστολόγιο, να γιορτάζει πάντα Χριστούγεννα… Στα δικά Του, του Κυρίου μας, πάντα τα Χριστούγεννα! Μέσα πάντα στην Εκκλησία μας, στην οποία δυστυχώς δεν ανήκει ο φίλος Γιώργος που έχει την τιμητική του σε αυτήν την ανάρτηση. (Δεν πιστεύει σε τριαδικό θεό!)
Να' σαι καλά πάντα με υγεία, και εσύ Σταυρούλα μας και η οικογένεια σου στην Αμερική και στην Ελλάδα!
Χαίρετε!