Διαβάζω:
Ο χρήστης Θεοδωρος Βαφειαδης έγραψε…
5 ώρες πριν
14 Σεπτεμβρίου εορτάζουμε την ύψωση του Τιμίου Σταυρού Χρόνια πολλά βοήθεια μας σε όλο τον κόσμο
Σχολιάζω:
Panagiotis Michalopoulos
Ο Νασταρδίν Χότζας, οι χίλιες και μια νύχτες, το λυχνάρι του Αλαντίν, και… «η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού»... Τίτλοι, συγγενείς μεταξύ τους!
Γιορτάζουμε λοιπόν σήμερα –σαν Εκκλησία μόνο για τα πανηγύρια, άλλο ένα παραμύθι της Χαλιμάς, την τάχα εύρεση του τίμιου σταυρού!
Αυτή πια, δεν είναι ορθοδοξία αλλά η σπηλιά με το άνοιξε σουσάμι, με τον Αλή Μπαμπά και τους 40 κλέφτες! Χα!
Να την χαιρόμαστε! Χρόνια πολλά!
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=357194808027102&id=100012097562760
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού"
"Το ιστορικό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού"
Η «Εκκλησία της Ελλάδος», μας πληροφορεί ότι…
Η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την βασιλομήτωρ Ελένη αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς της πρωτοβυζαντινής περιόδου (Σωκράτης, Σωζόμενος Θεοδώρητος, Ρουφίνος και Αμβρόσιος).
Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες, ο αυτοκράτωρ Αδριανός είχε οικοδομήσει επί του τάφου του Ιησού Χριστού ειδωλολατρικό ναό αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Η Αγία Ελένη γνωρίζοντας αυτήν την παράδοση κατεδάφισε τον ναό και κάτω από τα θεμέλιά του βρήκε τρεις σταυρούς.
Προκειμένου να διαπιστωθεί ποιός σταυρός ήταν εκείνος του Ιησού Χριστού ο επίσκοπος Ιεροσολύμων ακούμπησε το σώμα μίας ευσεβέστατης νεκρής γυναίκας διαδοχικά και με τους τρεις σταυρούς. Μόλις το νεκρό σώμα της γυναίκας ακούμπησε τον Τίμιο Σταυρό αναστήθηκε.
Την επομένη, την 14η Σεπτεμβρίου του 335 έγινε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εντός του ναού και σε περιφανές μέρος για να μπορούν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι οι περιχαρείς πιστοί.
Τρεις αιώνες μετά, ο αυτοκράτωρ Ηράκλειος ύψωσε για δεύτερη φορά τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο επανέφερε στα χέρια των Ορθοδόξων μετά από 14 χρόνια κατοχής του από τους Πέρσες.
ΣΧΟΛΙΑ:
P. MICHALOPOULOS είπε...
η βασιλομήτωρ, της βασιλομήτορος, την βασιλομήτορα ...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ, είπε...
Το πρόβλημα δεν είναι αν την εύρεση την αναφέρουν ιστορικοί. Το πρόβλημα είναι αν την αναφέρουν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας. Και εδώ ανακύπτει το ερώτημα. Γιατί κανείς δεν την αναφέρει; Μάλιστα ορισμένοι Πατέρες υποστηρίζουν τα αντίθετα:
O πατέρας της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Ευσέβιος Καισαρείας, γράφοντας το 335 και εγκωμιάζοντας υπερβολικά τον Μ. Κωνσταντίνο και την μητέρα του, ως ο επίσημος βιογράφος των, δεν αναφέρει πουθενά ότι εκείνη βρήκε τον Σταυρό, ενώ κάνει λόγο για τους ναούς που ίδρυσε (της Γέννησης στη Βηθλεέμ, της Ανάληψης στο όρος των Ελαιών) και για τα άλλα έργα ευποιίας της και μάλιστα όταν, γηραλέα πλέον (το 332) «ήκεν σπεύδουσα νεανικώς η πρέσβυς» στα Ιεροσόλυμα (Ευσεβίου Καισαρείας: Εις τον βίον Κωνσταντίνου, ΒΕΠΕΣ, τ. 24, XLI, σελ. 160)
Επομένως, ο πλέον ενήμερος Ευσέβιος αγνοεί τα περί ανασκαφών της βασιλομήτορας. Ήταν όμως ποτέ δυνατόν, εάν συνέβη ένα τέτοιο γεγονός, τόσο τιμητικό για την Αυγούστα, να μην το αναφέρει και μάλιστα εγκωμιαστικά;
Αλλά και ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Κύριλλος (350-386), ενώ μας γνωστοποιεί στις Κατηχήσεις του (350) την εύρεση του Σταυρού, τον οποίον μπορεί κανείς να δει («το ξύλον το άγιον του σταυρού μαρτυρεί μέχρι σήμερον παρ’ ημίν φαινόμενον», ΒΕΠΕΣ, τ. 39, Κατήχ. 10η, σελ. 126), όμως αγνοεί πως και από ποιόν βρέθηκε. Σε επιστολή του δε προς τον γιο του Μ. Κωνσταντίνου, αυτοκράτορα Κωνστάντιο (αρειανό το φρόνημα) αναφέρει: «επί..... Κωνσταντίνου του σου πατρός το σωτήριον του σταυρού ξύλον εν Ιεροσολύμοις ηύρηται». Επομένως βρέθηκε «επί Μ. Κωνσταντίνου», αλλ’ όχι «υπό Μ. Κωνσταντίνου».
Αλλά και η αγία Μελάνη, η οποία παρευρέθηκε στην τελετή του Σταυρού στα Ιεροσόλυμα τις ημέρες του Πάσχα του 398 (και αφηγείται σχετικώς στον επίσκοπο Νόλης Παυλίνο, P.L. τ. LI, στ. 329) δεν αναφέρει την εύρεση του Σταυρού από την Αυγούστα.
Είναι περίεργο, ότι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας που έζησαν τον 4ο αιώνα και κοιμήθηκαν περί το τέλος του, δηλ: ο Μ. Αθανάσιος (+373), ο Μ. Βασίλειος (+379), ο Γρηγόριος Θεολόγος (+390), ο Γρηγόριος Νύσσης (+394) και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος (+407), ενώ έγραψαν ομιλίες και εγκώμια για τον Τ. Σταυρό, όμως δεν αναφέρουν, ότι η εύρεση οφείλεται στην αγία Ελένη, ενώ τότε, ως φαίνεται, είχε αρχίσει να διαδίδεται το πράγμα.
Ο Χρυσόστομος πιστεύει, ότι ο αληθινός Σταυρός του Ιησού δεν υπάρχει επί της γης, επειδή τον πήρε στον ουρανό ο Χριστός, ως το τρόπαιό του κατά του διαβόλου και του θανάτου και, μαζί με αυτόν θα έλθει κατά τη δευτέρα Παρουσία: «ουκ’ αφήκεν αυτόν (σταυρόν) είναι επί της γης, αλλά ανέσπασεν αυτόν και εις τον ουρανόν ανήγαγεν. Πόθεν τούτο δήλον; Επειδή μετ΄ αυτού μέλλει έρχεσθαι εν τη δευτέρα και ενδόξω αυτού παρουσία» (Ιω. Χρυσοστόμου, ομιλία «εις τον Σταυρόν και εις τον ληστήν» PG τόμ. 49, Α΄ ομιλία, στ. 404 και Β΄ ομιλία, στ. 413).
Κάπως ανάλογο χωρίο υπάρχει στην 13η κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων (ο.π. σελ. 170), όπως και στο λόγο: «Εις τον Σταυρόν και την δευτέραν Παρουσίαν» του αγίου Εφραίμ του Σύρου (306-373). Τα χωρία αυτών δεν διευκρινίζουν, αν ο Σταυρός βρίσκεται στον ουρανό, όπως διασαφηνίζει ο Χρυσόστομος ή αν «σταυρού τύπος» θα εμφανιστεί κατά την Β΄ Παρουσία.
Η παράδοση για την εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη, δημιουργήθηκε από το 395, όπου την γνωρίζουν: οι ιστορικοί Σωκράτης, Σωζόμενος και Θεοδώρητος, στη Δύση δε στις αρχές του 5ου αιώνα, οι: Ιερώνυμος, Ρουφίνος, Παυλίνος της Νόλα και Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο οποίος αναφέρει ότι ο Σταυρός βεβαιώθηκε από την επ’ αυτού επιγραφή του Πιλάτου.
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Μήνυμα
Σήμερα στις 11:52 π.μ
Από: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ
Προς: ιστολόγιο «χαίρετε»michalopoulos_p@yahoo.gr
Θέμα: Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Αγαπητέ κ. Παναγιώτη
Μπορεί να υψωθεί ένα αντικείμενο στη γη, όταν αυτό
βρίσκεται στον ουρανό;
Ο
Χρυσόστομος πιστεύει ότι ο αληθινός Σταυρός του Ιησού δεν υπάρχει επί της γης, επειδή τον
πήρε στον ουρανό ο Χριστός, ως το τρόπαιό του κατά του διαβόλου και του θανάτου
και, μαζί με αυτόν θα έλθει κατά τη δευτέρα Παρουσία: "ουκ’ αφήκεν αυτόν (σταυρόν) είναι επί της γης, αλλά ανέσπασεν αυτόν και
εις τον ουρανόν ανήγαγεν. Πόθεν δήλον τούτο; Μετ΄ αυτού μέλλει έρχεσθαι εν τη
δευτέρα παρουσία" (Ιω. Χρυσοστόμου, ομιλία "εις τον Σταυρόν και εις τον
ληστήν" PG τόμ. 49, Α΄
ομιλία, στ. 404 και Β΄ ομιλία, στ. 413).
Κάπως ανάλογο χωρίο υπάρχει στην 13η κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων: Ο άγιος Κύριλλος (350-386) καλεί τους δυσπιστούντες για τη σταύρωση του Ιησού να ελέγξουν όλα τα σχετικά με την σταύρωση, όπως είναι ο Γολγοθάς: «…..ο Γολγοθάς ούτος ο άγιος ο υπερανεστώς και μέχρι σήμερον φαινόμενος και δεικνύων μέχρι νυν όπως δια Χριστόν αι πέτραι τότε ερράγησαν, το μνήμα το πλησίον, όπου ετέθη, και ο επιτεθείς τη θύρα λίθος ο μέχρι σήμερον παρά τω μνημείω κείμενος….. τούτο (ο σταυρός) μετά του Ιησού φαίνεσθαι μέλλει πάλιν εξ ουρανού…..» (PG. κατήχ. 13. 39-41). Εδώ, παρατηρούμε, ότι ο άγιος Κύριλλος δεν αναφέρει καν την ύπαρξη σταυρού επί της γης και τούτο 25 χρόνια μετά την –-υποτιθέμενη- εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη (6.3.326). Κάτι ανάλογο αναφέρεται και στο λόγο: «Εις τον Σταυρόν και την δευτέραν Παρουσίαν» του αγίου Εφραίμ του Σύρου (306-373): «….. Ο ίδιος ο Τίμιος Σταυρός πρόκειται να εμφανισθεί ξανά πρώτος στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, ως τίμιο και ζωοποιό και σεβαστό και άγιο σκήπτρο του μεγάλου βασιλιά Χριστού, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου που είπε ότι «θα φανεί στον ουρανό το σημείο του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24. 30)…..». Τα χωρία αυτά διευκρινίζουν σαφώς, ότι ο Σταυρός βρίσκεται στον ουρανό, όπως το διασαφηνίζει και ο Χρυσόστομος.
Πάντως, αν ο σταυρός ευρίσκετο επί της γης και μάλιστα στα Ιεροσόλυμα, πρώτος ο άγιος Κύριλλος θα το διατυμπάνιζε και θα καλούσε κάθε δύσπιστο να προσέλθει να τον προσκυνήσει.
Η παράδοση για την εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη, δημιουργήθηκε από το 395 (και όχι το 326), όπου την γνωρίζουν: οι ιστορικοί Σωκράτης, Σωζόμενος και Θεοδώρητος, στη Δύση δε στις αρχές του 5ου αιώνα οι Ιερώνυμος, Ρουφίνος, Παυλίνος της Νόλα και Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο οποίος αναφέρει ότι ο Σταυρός βεβαιώθηκε από την επ’ αυτού επιγραφή του Πιλάτου.
ΣΧΕΤΙΚΟ
Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010
Ο χρήστης Θεοδωρος Βαφειαδης έγραψε…
5 ώρες πριν
14 Σεπτεμβρίου εορτάζουμε την ύψωση του Τιμίου Σταυρού Χρόνια πολλά βοήθεια μας σε όλο τον κόσμο
Σχολιάζω:
Panagiotis Michalopoulos
Ο Νασταρδίν Χότζας, οι χίλιες και μια νύχτες, το λυχνάρι του Αλαντίν, και… «η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού»... Τίτλοι, συγγενείς μεταξύ τους!
Γιορτάζουμε λοιπόν σήμερα –σαν Εκκλησία μόνο για τα πανηγύρια, άλλο ένα παραμύθι της Χαλιμάς, την τάχα εύρεση του τίμιου σταυρού!
Αυτή πια, δεν είναι ορθοδοξία αλλά η σπηλιά με το άνοιξε σουσάμι, με τον Αλή Μπαμπά και τους 40 κλέφτες! Χα!
Να την χαιρόμαστε! Χρόνια πολλά!
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=357194808027102&id=100012097562760
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού"
"Το ιστορικό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού"
Η «Εκκλησία της Ελλάδος», μας πληροφορεί ότι…
Η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την βασιλομήτωρ Ελένη αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς της πρωτοβυζαντινής περιόδου (Σωκράτης, Σωζόμενος Θεοδώρητος, Ρουφίνος και Αμβρόσιος).
Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες, ο αυτοκράτωρ Αδριανός είχε οικοδομήσει επί του τάφου του Ιησού Χριστού ειδωλολατρικό ναό αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Η Αγία Ελένη γνωρίζοντας αυτήν την παράδοση κατεδάφισε τον ναό και κάτω από τα θεμέλιά του βρήκε τρεις σταυρούς.
Προκειμένου να διαπιστωθεί ποιός σταυρός ήταν εκείνος του Ιησού Χριστού ο επίσκοπος Ιεροσολύμων ακούμπησε το σώμα μίας ευσεβέστατης νεκρής γυναίκας διαδοχικά και με τους τρεις σταυρούς. Μόλις το νεκρό σώμα της γυναίκας ακούμπησε τον Τίμιο Σταυρό αναστήθηκε.
Την επομένη, την 14η Σεπτεμβρίου του 335 έγινε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εντός του ναού και σε περιφανές μέρος για να μπορούν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι οι περιχαρείς πιστοί.
Τρεις αιώνες μετά, ο αυτοκράτωρ Ηράκλειος ύψωσε για δεύτερη φορά τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο επανέφερε στα χέρια των Ορθοδόξων μετά από 14 χρόνια κατοχής του από τους Πέρσες.
ΣΧΟΛΙΑ:
P. MICHALOPOULOS είπε...
η βασιλομήτωρ, της βασιλομήτορος, την βασιλομήτορα ...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ, είπε...
Το πρόβλημα δεν είναι αν την εύρεση την αναφέρουν ιστορικοί. Το πρόβλημα είναι αν την αναφέρουν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας. Και εδώ ανακύπτει το ερώτημα. Γιατί κανείς δεν την αναφέρει; Μάλιστα ορισμένοι Πατέρες υποστηρίζουν τα αντίθετα:
O πατέρας της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Ευσέβιος Καισαρείας, γράφοντας το 335 και εγκωμιάζοντας υπερβολικά τον Μ. Κωνσταντίνο και την μητέρα του, ως ο επίσημος βιογράφος των, δεν αναφέρει πουθενά ότι εκείνη βρήκε τον Σταυρό, ενώ κάνει λόγο για τους ναούς που ίδρυσε (της Γέννησης στη Βηθλεέμ, της Ανάληψης στο όρος των Ελαιών) και για τα άλλα έργα ευποιίας της και μάλιστα όταν, γηραλέα πλέον (το 332) «ήκεν σπεύδουσα νεανικώς η πρέσβυς» στα Ιεροσόλυμα (Ευσεβίου Καισαρείας: Εις τον βίον Κωνσταντίνου, ΒΕΠΕΣ, τ. 24, XLI, σελ. 160)
Επομένως, ο πλέον ενήμερος Ευσέβιος αγνοεί τα περί ανασκαφών της βασιλομήτορας. Ήταν όμως ποτέ δυνατόν, εάν συνέβη ένα τέτοιο γεγονός, τόσο τιμητικό για την Αυγούστα, να μην το αναφέρει και μάλιστα εγκωμιαστικά;
Αλλά και ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Κύριλλος (350-386), ενώ μας γνωστοποιεί στις Κατηχήσεις του (350) την εύρεση του Σταυρού, τον οποίον μπορεί κανείς να δει («το ξύλον το άγιον του σταυρού μαρτυρεί μέχρι σήμερον παρ’ ημίν φαινόμενον», ΒΕΠΕΣ, τ. 39, Κατήχ. 10η, σελ. 126), όμως αγνοεί πως και από ποιόν βρέθηκε. Σε επιστολή του δε προς τον γιο του Μ. Κωνσταντίνου, αυτοκράτορα Κωνστάντιο (αρειανό το φρόνημα) αναφέρει: «επί..... Κωνσταντίνου του σου πατρός το σωτήριον του σταυρού ξύλον εν Ιεροσολύμοις ηύρηται». Επομένως βρέθηκε «επί Μ. Κωνσταντίνου», αλλ’ όχι «υπό Μ. Κωνσταντίνου».
Αλλά και η αγία Μελάνη, η οποία παρευρέθηκε στην τελετή του Σταυρού στα Ιεροσόλυμα τις ημέρες του Πάσχα του 398 (και αφηγείται σχετικώς στον επίσκοπο Νόλης Παυλίνο, P.L. τ. LI, στ. 329) δεν αναφέρει την εύρεση του Σταυρού από την Αυγούστα.
Είναι περίεργο, ότι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας που έζησαν τον 4ο αιώνα και κοιμήθηκαν περί το τέλος του, δηλ: ο Μ. Αθανάσιος (+373), ο Μ. Βασίλειος (+379), ο Γρηγόριος Θεολόγος (+390), ο Γρηγόριος Νύσσης (+394) και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος (+407), ενώ έγραψαν ομιλίες και εγκώμια για τον Τ. Σταυρό, όμως δεν αναφέρουν, ότι η εύρεση οφείλεται στην αγία Ελένη, ενώ τότε, ως φαίνεται, είχε αρχίσει να διαδίδεται το πράγμα.
Ο Χρυσόστομος πιστεύει, ότι ο αληθινός Σταυρός του Ιησού δεν υπάρχει επί της γης, επειδή τον πήρε στον ουρανό ο Χριστός, ως το τρόπαιό του κατά του διαβόλου και του θανάτου και, μαζί με αυτόν θα έλθει κατά τη δευτέρα Παρουσία: «ουκ’ αφήκεν αυτόν (σταυρόν) είναι επί της γης, αλλά ανέσπασεν αυτόν και εις τον ουρανόν ανήγαγεν. Πόθεν τούτο δήλον; Επειδή μετ΄ αυτού μέλλει έρχεσθαι εν τη δευτέρα και ενδόξω αυτού παρουσία» (Ιω. Χρυσοστόμου, ομιλία «εις τον Σταυρόν και εις τον ληστήν» PG τόμ. 49, Α΄ ομιλία, στ. 404 και Β΄ ομιλία, στ. 413).
Κάπως ανάλογο χωρίο υπάρχει στην 13η κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων (ο.π. σελ. 170), όπως και στο λόγο: «Εις τον Σταυρόν και την δευτέραν Παρουσίαν» του αγίου Εφραίμ του Σύρου (306-373). Τα χωρία αυτών δεν διευκρινίζουν, αν ο Σταυρός βρίσκεται στον ουρανό, όπως διασαφηνίζει ο Χρυσόστομος ή αν «σταυρού τύπος» θα εμφανιστεί κατά την Β΄ Παρουσία.
Η παράδοση για την εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη, δημιουργήθηκε από το 395, όπου την γνωρίζουν: οι ιστορικοί Σωκράτης, Σωζόμενος και Θεοδώρητος, στη Δύση δε στις αρχές του 5ου αιώνα, οι: Ιερώνυμος, Ρουφίνος, Παυλίνος της Νόλα και Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο οποίος αναφέρει ότι ο Σταυρός βεβαιώθηκε από την επ’ αυτού επιγραφή του Πιλάτου.
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Ο Σχολιαστής μας, κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε... Ανέκαθεν είχα μια απορία: Ποιού Σταυρού την ύψωση γιορτάζουμε;
Πανηγύρι Ύψωσης Τίμιου Σταυρού: Το χάσαμε το κορμί, πατριώτη!
Τι γίνεται τελικά με αυτό «τό εὐλογημένο κλαδί τοῦ βασιλικοῦ», που η νοικοκυρά το πήρε κατευθείαν «ἀπό τά χέρια τοῦ ἱερέα»; Αφού δηλαδη ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία με το ζύμωμα, πού καταλήγει μετά;
Εσείς, πώς γιορτάσατε σήμερα; (Αν θέλετε δε, σχολιάστε και την ανάρτηση)
Αύριο, Κυριακή -Ύψωση Τιμίου Σταυρού: Θα προσκυνήσουμε ΚΑΙ το πουλί!;
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ: Εκτός από τον «Τίμιο Σταυρό»… Υπάρχει και το… «Τίμιο Καρφί»
Εκτός από τον «Τίμιο Σταυρό» (διαιρεμένο σε εκατομμύρια μικρά τεμάχια «Τίμιου Ξύλου»), υπάρχει και το «Τίμιο σφουγγάρι -με το τίμιο ξύδι και την τίμια χολή»… Υπάρχει και το… «Τίμιο Καρφί» από τον Σταυρό! Όλα αυτά, …αυθεντικά, βέβαια! Όλα αυτά, αντικείμενα λατρείας! Χα!
Σχόλια στο θέμα: "Πού να πιστέψουμε πια; Δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο από την Αγία Ορθοδοξία μας..."
Πού να πιστέψουμε πια; Δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο από την Αγία Ορθοδοξία μας, αυτήν την Ιεροσολυμίτισσα! Απάτη το «Άγιο Φως», μούσι το «Τίμιο Ξύλο»… Και τώρα, τρίτο και φαρμακερό, το νέο πλήγμα: «Η Παναγία, δεν ανοιγοκλείνει τα μάτια της»!
Σήμερα στις 11:52 π.μ
Από: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ
Προς: ιστολόγιο «χαίρετε»michalopoulos_p@yahoo.gr
Θέμα: Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Αγαπητέ κ. Παναγιώτη
Από την κοιλιά μου βέβαια δεν το βγάζω αυτό. Τρεις
άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας από την Ανατολή το καταγράφουν. Άλλος ένας (από τη
Δύση βέβαια, από που αλλού) έχει αντίθετη γνώμη. Διαλέγετε και παίρνετε. Ex
oriente lux ή ex occidente?
Κάπως ανάλογο χωρίο υπάρχει στην 13η κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων: Ο άγιος Κύριλλος (350-386) καλεί τους δυσπιστούντες για τη σταύρωση του Ιησού να ελέγξουν όλα τα σχετικά με την σταύρωση, όπως είναι ο Γολγοθάς: «…..ο Γολγοθάς ούτος ο άγιος ο υπερανεστώς και μέχρι σήμερον φαινόμενος και δεικνύων μέχρι νυν όπως δια Χριστόν αι πέτραι τότε ερράγησαν, το μνήμα το πλησίον, όπου ετέθη, και ο επιτεθείς τη θύρα λίθος ο μέχρι σήμερον παρά τω μνημείω κείμενος….. τούτο (ο σταυρός) μετά του Ιησού φαίνεσθαι μέλλει πάλιν εξ ουρανού…..» (PG. κατήχ. 13. 39-41). Εδώ, παρατηρούμε, ότι ο άγιος Κύριλλος δεν αναφέρει καν την ύπαρξη σταυρού επί της γης και τούτο 25 χρόνια μετά την –-υποτιθέμενη- εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη (6.3.326). Κάτι ανάλογο αναφέρεται και στο λόγο: «Εις τον Σταυρόν και την δευτέραν Παρουσίαν» του αγίου Εφραίμ του Σύρου (306-373): «….. Ο ίδιος ο Τίμιος Σταυρός πρόκειται να εμφανισθεί ξανά πρώτος στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, ως τίμιο και ζωοποιό και σεβαστό και άγιο σκήπτρο του μεγάλου βασιλιά Χριστού, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου που είπε ότι «θα φανεί στον ουρανό το σημείο του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24. 30)…..». Τα χωρία αυτά διευκρινίζουν σαφώς, ότι ο Σταυρός βρίσκεται στον ουρανό, όπως το διασαφηνίζει και ο Χρυσόστομος.
Πάντως, αν ο σταυρός ευρίσκετο επί της γης και μάλιστα στα Ιεροσόλυμα, πρώτος ο άγιος Κύριλλος θα το διατυμπάνιζε και θα καλούσε κάθε δύσπιστο να προσέλθει να τον προσκυνήσει.
Η παράδοση για την εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη, δημιουργήθηκε από το 395 (και όχι το 326), όπου την γνωρίζουν: οι ιστορικοί Σωκράτης, Σωζόμενος και Θεοδώρητος, στη Δύση δε στις αρχές του 5ου αιώνα οι Ιερώνυμος, Ρουφίνος, Παυλίνος της Νόλα και Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο οποίος αναφέρει ότι ο Σταυρός βεβαιώθηκε από την επ’ αυτού επιγραφή του Πιλάτου.
ΣΧΕΤΙΚΟ
Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου