Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Αρχειακό… Σαν σήμερα… (Δευτέρα, 14 Σεπτεμβρίου 2015), ο Panagiotis Michalopoulos, έγραψε: «Ο βασιλικός, και ο Τίμιος Σταυρός… Ένα παραμύθι, για να γεμίζει από παρά το παγκάρι!»

ΓΡΑΨΑΜΕ...
Δευτέρα, 14 Σεπτεμβρίου 2015

Ο βασιλικός, και ο Τίμιος Σταυρός. (ένα παραμύθι, για να γεμίζει από παρά το παγκάρι)



ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο Αρσενιος Γκελιας
(Κληρικός στην Ιερά Μητρόπολη Παραμυθίας)
Έγραψε (14 ώρες πριν)

Ο βασιλικός και ο Τίμιος Σταυρός. (Λαϊκός θρύλος)
Όλοι γνωρίζουμε πως τον Χριστό μας τον σταύρωσαν. Τον κάρφωσαν δηλαδή πάνω σ' ένα ξύλινο σταυρό, κι εκεί ξεψύχησε.
Τον ξύλινο σταυρό οι Χριστιανοί τον έθαψαν βαθιά στο χώμα για να μην τον βρουν οι ειδωλολάτρες και τον μολύνουν. Έτσι ο Τίμιος Σταυρός έμεινε χρόνια πολλά θαμμένος μέσα στη γη....
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos 

Ωραίο το παραμύθι, πάτερ!
Όμως ο Σταυρός του Κυρίου δεν υπάρχει στη Γη. Τον πήρε μαζί του ο Αναστημένος Κύριος, ακριβώς για να μη μολυνθεί από ειδωλολάτρες, όπως λέτε, αλλά και για να τον κρατάει σαν τρόπαιο όταν έλθει ξανά, στην Δεύτερη Παρουσία Του!
Η ιερότητα όμως του Σταυρού, μολύνεται με αυτά τα παραμύθια από «χριστιανούς» πλέον! Από αγύρτες που περιφέρουν τάχα τίμιο ξύλο, που το εμπορεύονται, από συγχρόνους ειδωλολάτρες που σε βάζουν να προσκυνάς ξόανα, για να γεμίζει το παγκάρι!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1045327135491080&set=a.222191901137945.66284.100000414118610&type=1&theater


ΣΧΕΤΙΚΟ:

Ο Σχολιαστής μας, κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε... Ανέκαθεν είχα μια απορία: Ποιού Σταυρού την ύψωση γιορτάζουμε;


ΣΧΟΛΙΑ:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Η μόνη δικαιολογία για την ύπαρξη της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, θα ήταν η ύψωσή του από τον Κύριο, κατά την Ανάληψη του, από τη γη στον Ουρανό.
Κατά τα άλλα η ύψωση Σταυρού, που δεν υπάρχει επί της γης, πως δικαιολογείται ή σε δουλειά να βρισκόμαστε;
 

P. MICHALOPOULOS είπε...
    Κι όμως! Το προξενιό αυτού του γάμου, του… «σε δουλειά να βρισκόμαστε», το ανέλαβε από τότε, ένας μαλάκας «πατέρας», της «μητέρας» Εκκλησίας! Ο Μεδιολάνων Αμβρόσιος!
    Αυτός, που αναφέρει την εύρεση του Σταυρού! Ο οποίος Σταυρός, όχι μόνο δεν είχε σαπίσει από τα χρόνια που ήταν θαμμένος, αλλά παρέμενε ατόφιος, άφθαρτος και αναλλοίωτος, σαν το σκήνωμα του παπα-Βησσαρίωνα –ένα πράμα! Έφερε δε, και την πινακίδα του Πιλάτου, σαν… εγγύηση γνησιότητας! Χα!
    Εξού και το αποτέλεσμα του προξενιού αυτού! Γεννήθηκε το γνήσιο κωλόπαιδο, η μεγάλη αυτή γιορτή με την δήθεν ύψωση από την Ελένη και τον Κωνσταντίνο… Εξού και τα μπαστάρδικα, με τα τεμάχια από τίμιο ξύλο!
    Έχουμε λοιπόν τον Σταυρό! Έχουμε βέβαια και τον σπόγγο (στο άγιο Βουνό), όπως και το ακάνθινο στεφάνι του μαρτυρίου… Έχουμε και τη ζώνη και το μεσοφόρι της Παναγίας, έχουμε και τα δώρα των μάγων!
    Αυτή είναι η ορθοδοξία μας! Μαζί βέβαια με τα βουδιστικά φωτοστέφανα, κωλοδάχτυλα, κομποσκοίνια, κεριά, λιβάνια, προσκυνήματα, και λοιπά είδη ειδωλολατρικής και κιναιδικής λατρείας της Άπω ανατολής! Ξανά, χα!

http://xairete.blogspot.gr/2015/09/blog-post_99.html


ΣΧΟΛΙΟ:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ, είπε... 
14 Σεπτεμβρίου 2016 - 4:55 π.μ.    
Τα έχουμε γράψει τα περί της εύρεσης του Τ. Σταυρού, αλλά αναγκαζόμαστε να τα ξαναγράψουμε, ώστε να διαλυθούν κάποιοι μύθοι:
1/ Για να έχουμε ύψωση του Τ. Σταυρού, θα πρέπει πρώτα από όλα να υπάρχει.

2/ Όλα τα δεδομένα συνηγορούν, ότι ο Σταυρός του Κυρίου δεν υπάρχει επί της γης. Υπάρχει μόνο στον Ουρανό και τούτο βεβαιώνουν 3 μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας.
3/ Η αγία Ελένη επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα, το 332, σε πολύ μεγάλη ηλικία και τούτο βεβαιώνει ο επίσημος βιογράφος της, Καισαρείας Ευσέβιος, που την ακολουθούσε και κατέγραφε τις κινήσεις της.
4/ Το 332 ήδη είχαν γίνει ανασκαφές, που είχε διατάξει ο αυτοκράτορας Κων/νος και είχε βρεθεί ο Πανάγιος Τάφος, αλλά δεν είχε βρεθεί ο Σταυρός του Κυρίου.
5/ Η αγία Ελένη εγκαινίασε το ναό της Αναστάσεως, καθώς και άλλους ναούς, αλλά δεν βρήκε τον Τ. Σταυρό. Αν τον είχε βρει, ο πρώτος που θα το κατέγραφε θα ήταν ο Ευσέβιος, ο οποίος κατέγραψε όλα τα υπόλοιπα.
6/ Το 350 σε νέες ανασκαφές (η αγία Ελένη είχε αποθάνει) βρέθηκε τεμάχιο ξύλου, που "νομίσθηκε" από τους πιστούς, ότι προέρχεται από τον Σταυρό του Κυρίου.
7/ Ο Ιεροσολύμων Κύριλλος (350-386) δεν αναφέρει εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη.
8/ Ουδείς Πατέρας της Ανατολής (Μ. Αθανάσιος, Μ. Βασίλειος, Γρηγόριος Θεολόγος, Γρηγόριος Νύσσης, Ιω. Χρυσόστομος, Ιω. Δαμασκηνός, Γρ. Παλαμάς) αναφέρει εύρεση του Σταυρού από την αγία Ελένη.
9/ Τρεις μεγάλοι Πατέρες (Ιω. Χρυσόστομος, Κύριλλος Ιεροσολύμων, Εφραίμ ο Σύρος) αναφέρουν, ότι ο Χριστός δεν άφησε τον Σταυρό στη γη, αλλά "ανέσπασεν αυτόν και εις τον ουρανόν ανήγαγεν" και θα επανέλθει με αυτό τον Σταυρό, κατά την β΄ παρουσία.
10/ Πόθεν προέρχεται η παράδοση της εύρεσης του Σταυρού; Μα από που αλλού; Από τη Δύση φυσικά. Ένας πατέρας της Εκκλησίας (ο Μεδιολάνων Αμβρόσιος) αναφέρει την εύρεση του Σταυρού, ο οποίος έφερε και την πινακίδα του Πιλάτου! Τώρα, που βρίσκεται η αλήθεια; Διαλέγετε και παίρνετε, κατά το συμφέρον των ψυχών υμών.
11/ Πάντως την προσκύνηση τεμαχίου ξύλου από τον Σταυρό του Κυρίου απαγορεύει ρητά ο άγιος Ιω. Δαμασκηνός, καθώς την θεωρεί ειδωλολατρία.
http://xairete.blogspot.gr/2016/09/blog-post_14.html

8 σχόλια:

stavroula είπε...

Τελικα δεν γιορτάζω σημερα
Την καληνύχτα μας απ την άλλη ακρη της υδρογειου.

P. MICHALOPOULOS είπε...

1. Τελικά, αυτή η άλλη άκρη της υδρογείου, το συγκεκριμένο γνωστό μας σημείο, η Παραλία της Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, μου είναι –σαν μπλόγκερ -εδώ και αρκετά χρόνια –και σε μόνιμη βάση, απείρως πιο κοντά από κάθε άλλο σημείο του κόσμου, ακόμα και από τη γειτονιά μου, από φίλους γνωστούς και συγγενείς!
2. Ούτως ή άλλως Σταυρούλα μου, εμείς λέμε τα Χρόνια πολλά, και τιμούμε το Σταυρό του Χριστού, και μπορούμε να εκλάβουμε την Ανύψωση του –όπως λέει και αδελφός μας ο κ. Καρδάσης, μόνο σαν ανύψωση του από τον ίδιον τον Κύριο κατά την Ανάληψη του -παίρνοντας τον μαζί του, και με αυτόν -σαν τρόπαιο, θα εμφανιστεί επανερχόμενος στην Δεύτερη Παρουσία του!
3. Πότε γιορτάζεις;

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά Σταυρούλα!

Ασφαλώς γιόρταζες, αφού το όνομά σου συμπίπτει με την τυπικά καθορισμένη γιορτή του Σταυρού, όπως όλοι γιορτάζουμε Χριστούγεννα σε ημερομηνία τυπική, διαφορετική από της Γεννήσεως κ.λπ. Προσωπικά κατέληξα (και το θέτω σε συζήτηση), ότι ο "Σταυρός" ως ιερό σύμβολο και ομολογία των Χριστιανών μάλλον έχει μεγαλύτερη αξία, σπουδαιότητα, αποτελεσματικότητα στην αϋλη και συμβολική μορφή του. Δηλ. δεν έχει τόση αξία (ιδίως χωρίς αντίκρυσμα πίστεως) ως χρυσό σταυρουδάκι στο στήθος ή ως σταυρός στους τρούλους των ναών, στις σημαίες, στις χειρονομίες, στα σταυροκοπήματα και στα χέρια των κληρικών για ευλογία, αλλά η αξία του είναι ως το άυλο σύμβολο της ομολογίας στο Χριστιανισμό και της πίστης στην Ανάσταση του Χριστού η οποία Ανάσταση δεν θα ακολουθούσε αν δεν προηγείτο η θυσία Του επάνω στον σταυρό, η θανάτωση ενός αναμάρτητου που ως αναμάρτητο δεν θα τον έπαιρνε με φυσιολογικό θάνατο ο "άδης", άρα με το Σταυρό του Κυρίου ξεγελάστηκε ο άδης, βρέθηκε τρόπος και ένας αναμάρτητος έγινε νεκρός αλλά επειδή ήταν αναμάρτητος δεν γινόταν να παραμείνει νεκρός, έτσι ο Κύριος αφού με τη Σταύρωσή του πλήρωσε για κάτι που δεν όφειλε, ξεπλήρωσε ως θεάνθρωπος τις αμαρτίες των ανθρώπων και Αναστήθηκε εκ νεκρών (ανα = ξανά, ίστημι, στέκομαι όρθιος, ζωντανός, από τους νεκρούς). Υποθέτω ότι αντί του ξύλινου σταυροὐ θα μπορούσε να είναι και κάποιο άλλο φονικό όπλο, ήταν όμως ο σταυρός διότι έτσι επέλεξε το σχέδιο του Θεού, ως μαρτυρικό και εξευτελιστικό μέσο θανάτωσης με αργό θάνατο που προτυπώθηκε στην Π.Δ. Μετά την Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, η ανάσταση όλων ημών των Χριστιανών προϋποθέτει την νοητή ή και υλική σταύρωσή μας, Σταύρωση και ομολογία στον ἀϋλο σταυρό και στη Σταυρική θυσία του Χριστού χωρίς την οποία δεν θα ερχόταν η Ανάσταση και η απολύτρωση των ανθρώπων.

Σαν "μαγικό" υλικό σύμβολο, ο σταυρός είναι άκυρος αν δεν έχει αντίκρυσμα στο άυλο σύμβολο, έστω κι αν έτσι τον χρησιμοποιούν οι πολλοί, για φυλακτό, προσκύνηση και για να διώξουν δήθεν στη θέα του τον εξαποδώ. Σαν άυλο σύμβολο όμως απόφασης για σταύρωση και νέκρωση των αμαρτιών, παθών, επιθυμιών, σαν σύμβολο υπόσχεσης ετοιμότητας για θάνατο χάριν του Χριστού, σαν σύμβολο καθημερινής σταύρωσης λόγω βασανισμού και μαρτυρικής ζωής του Χριστιανού στον κόσμο, σαν σύμβολο πίστεως στον Σταυρωθέντα και στην Ανάστασή Του, τότε ο σταυρός έχει αξία, τότε είναι ο αληθινός Χριστιανικός Σταυρός: "ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι" (ο Κύριος). "Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὕ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ" (Απ.Παύλος).

Χωρίς να διεκδικώ το "αλάθητο"
Επισκέπτης
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

P. MICHALOPOULOS είπε...

1. "Ασφαλώς γιόρταζε", αν θυμάμαι καλά όλα αυτά, τα αρκετά χρόνια που είμαστε μαζί. Αν τώρα την επηρεάσαμε με την αποκάλυψη του παραμυθιού της τάχα εύρεσης και ανύψωσης του Σταυρού, της πλαστής αυτής γιορτής, και την άλλαξε τη γιορτή της με άλλη ημερομηνία, δεν το ξέρω.
Μπορεί να αισθανόταν το ίδιο, και αν την έλεγαν Άννα, και μας άκουγε να λέμε για το άλλο παραμύθι των δήθεν γονέων της Παναγίας! Χα!
2. Εγώ συμφωνώ μαζί σας, ότι ο «Σταυρός», ως ιερό σύμβολο και ομολογία των Χριστιανών μάλλον έχει μεγαλύτερη αξία, σπουδαιότητα, αποτελεσματικότητα στην άυλη και συμβολική μορφή του.
3. Συμφωνώ ότι σαν «μαγικό» υλικό σύμβολο, ο σταυρός είναι άκυρος αν δεν έχει αντίκρισμα στο άυλο σύμβολο, έστω κι αν έτσι τον χρησιμοποιούν οι πολλοί, για φυλακτό, προσκύνηση και για να διώξουν δήθεν στη θέα του τον εξαποδώ.
4. Πάνω σε αυτό, το σχετικό με το «μαγικό» σύμβολο -που λέγατε…
Διαβάζω σχετικά στην εφημερίδα «ορθόδοξος τύπος»:
Πρώτα – πρώτα έχουμε το φοβερό όπλο του Σταυρού. «Όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας. Φρίττει γαρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν». Ούτε καν εμφανίζεται, χάνεται, εξαφανίζεται.
5. Χωρίς να θέλετε να διεκδικήσετε το «αλάθητο», φίλτατε «Επισκέπτη» μας, νομίζω ότι τελικά... πάλι το καταφέρατε αυτό, και μας γράψατε ένα ακόμα θεόπνευστο -στο σύνολο του, σχόλιο.
Ευχαριστούμε θερμά!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

stavroula είπε...

Ούτως ή άλλως Σταυρούλα μου, εμείς λέμε τα Χρόνια πολλά, και τιμούμε το Σταυρό του Χριστού, και μπορούμε να εκλάβουμε την Ανύψωση του –όπως λέει και αδελφός μας ο κ. Καρδάσης, μόνο σαν ανύψωση του από τον ίδιον τον Κύριο κατά την Ανάληψη του -παίρνοντας τον μαζί του, και με αυτόν -σαν τρόπαιο, θα εμφανιστεί επανερχόμενος στην Δεύτερη Παρουσία του

Και βεβαια γιορτάζω!!!!!!!!!! :D
Ευχαριστω για τις ευχες γι ακομα μια χρονια, εδώ μαζι στην άλλη μερια της υδρογειου περιμενωντας τον "Χοζε" χαχα

P. MICHALOPOULOS είπε...

Δόξα τω θεώ!
Για μια ακόμα χρονιά μαζί Σταυρούλα… Είμαστε εδώ, και ενώνουμε αυτά τα δυο άκρα της υδρογείου, με τη φιλία μας με τη χριστιανική μας αγάπη…
Μαζί, να σου λέμε τα «χρόνια πολλά», τέτοιες μέρες!
Από το 2007, αν δεν κάνω λάθος! Δεν είναι θαύμα;
Και πολλές φορές, συνέπεσαν οι διάφορες γιορτές με θεομηνίες από τις γνωστές στα μέρη σας, με χιόνια και παγετούς, με τυφώνες, κυκλώνες κλπ. Και τότε, τη χαρά και τα «χρόνια πολλά» της κάθε γιορτής, τα επισκίαζε η αγωνία και η προσευχή να είστε καλά.

Και όλα αυτά τα ΤΟΤΕ, τα προηγούμενα δεινά, αποτελούν πια, μια μικρογραφία του κακού, αν συγκριθούν με το ΤΩΡΑ, με το 2017... Με όσα συνέβησαν πριν από λίγο εκεί γύρω από την περιοχή σας, με τις βιβλικές καταστροφές και τις εικόνες πραγματικής Αποκάλυψης. Πρωτοφανή, και το ένα πάνω στο άλλο τα καταστροφικά και φονικά φαινόμενα… Με σεισμούς, πλημύρες, με κυκλώνες και πάλι κυκλώνες... Φαινόμενα, που τέτοια δεν ξανα-είχαν εμφανιστεί ποτέ πριν. Τέξας, Μεξικό, Καραϊβική, Κούβα, Φλόριντα, μετράνε τόσους πολλούς νεκρούς και τόσες και τέτοιες πληγές…

Και εμείς είμαστε ακόμα μαζί…
Και γιορτάζουμε κρυφά, πάλι… Κυρίως, μέσα και βαθιά από την ψυχή μας… Με ακόμα περισσότερη προσευχή τη φορά αυτή! Βουβά -πολλές φορές, από τη λύπη, για τον χαμό τόσων ανθρώπων, για το κακό που αντιμετωπίζουν –χωρίς σπίτια χωρίς τίποτε, αμέτρητοι άλλοι συνάνθρωποι μας!
Πού καιροί, ΚΑΙ, για πανηγύρια, ε;

stavroula είπε...

Έτσι όπως τα λες! Καλή κι ευλογημένη Κυριακή :)

P. MICHALOPOULOS είπε...

Καλή κι ευλογημένη Κυριακή :)