Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

Αυτός είναι ο περιβόητος «πύρινος πόταμος», της Δευτέρας Παρουσίας… Ο οποίος εκπηγάζει από εδώ, από πολύ ψηλά, από τα ουράνια… Πέφτει με ορμή -σαν καταρράκτης, κάτω στη γη… Και τέλος, εισβάλλει ακράτητος μέχρι και τα τάρταρα του Άδη… Και εισβάλει μέχρι και στην κόλαση! (Δείτε την λεπτομέρεια στην τρίτη εικόνα, για να δείτε σε μεγέθυνση, τι γίνεται εκεί που στο τέλος φτάνει αναβράζουσα η πύρινη λάβα.)

https://www.facebook.com/107081232789171/photos/t.578790519/143989522431675/?type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άλλες βλακώδεις παραστάσεις:
Ο Παράδεισος και η Κόλαση δεν είναι τόπος, αλλά τρόπος ζωής.
Όλες οι ψυχές βρίσκονται στον αυτό τόπο και κοντα οι μεν με τις δε. Τόσο κοντά που βρίσκονται ανακατεμένοι. Η διαφορά είναι ότι μεν βλέπουν τη δόξα του Θεού, ως φως λαμπρότατον, ενώ οι δε βλέπουν την δόξα του Θεού, ως φωτιά που τους καίει. Οι τελευταίοι δεν βλέπου φως, αλλά σκοτάδι και αισθάνονται κάτι που τους κατακαίει.
Αυτό δείχνει και η παραβολή του πλούσιου και του Λάζαρου. Το μέγα χάσμα αναφέρεται ασφαλώς, ότι ενώ ευρίσκονται όλοι μαζί, δεν έχουν όλοι την ίδια αντίληψη της Θεότητας.

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Πολύ ωραία τοποθέτηση. Σας ευχαριστούμε θερμά.
Και βέβαια, αυτοί που καίγονται στην κόλαση, και οπωσδήποτε ξεβράκωτοι και δεμένοι με αλυσίδες από το λαιμό (όπως βλακωδώς αγιογραφούνται), δεν έχουν και τους δαίμονες από πάνω τους, που έρχονται -καβάλα σε δράκους, για να... τους πηδάνε, κιόλας! Σωστά;