Ο χρήστης Χρήστος Γκουτζίδης, κοινοποίησε...
1. Πέθανε ο φωχός ο Λάζαρος της Παραβολής, και η ψυχή του πήγε στον παράδεισο... («ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ») τον ανοιχτόν πλέον ξανά, μετά την σταυρική θησία του Χριστού (που έσπασε το κεφάλι του φιδιού), όπου πρώτος μπήκε ο ληστής.
2. Πέθανε και ο πλούσιος, και η ψυχή του κολάστηκε («ἐν τῷ ᾅδῃ»).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Έχουμε λοιπόν δυο τόπους ή τρόπους («ὧδε», και («ὧδε») που τους χωρίζει τροπικά, ένα ανυπέρβλητον χάσμα, αγεφύρωτο. («μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.»)
ΕΡΩΤΗΣΗ:
Και αφού βασανιζόταν από δαίμονες (φωτο) ο πλούσιος στον Άδη (μιλάμε για την περίοδο αυτήν, πριν από την ανάσταση των νεκρών), δεν θα τον ωφελούσε άραγε κάποιο μνημόσυνο;
Κάποια δωρεά στην εκκλησία, από τους πλούσιους συγγενείς του, ώστε να μη ζητιανεύει μια σταγόνα νερό, εκεί στις φλόγες που καιγόταν; («πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.»
Ε;
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=736829606400397&set=a.356397707776924.85307.100002200925251&type=3&theater
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σάββατο, 30 Οκτωβρίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου