Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε: "Πού λέει η Π.Δ. ότι όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από τον Αδάμ και την Εύα; Πουθενά!.."

Άρα, κ. Καρδάση μας, δεν ήταν «πρωτόπλαστοι» ο Αδάμ και η Εύα. Επομένως, δεν καταγόμαστε από αυτούς! Αφού –όπως λέτε, το "μεγάλο πήδημα" γινόταν από άλλους ανθρώπους -πριν μπει για παραθερισμό στον Παράδεισο το συγκεκριμένο ζευγάρι… 
Πήδημα, που συνεχίστηκε και μετά την επεισοδιακή έξοδο τους (για ένα κωλο-μήλο, ρε γαμώτο;) από τον Παράδεισο!.. 
Έτσι βρήκε και γυναίκα και παντρεύτηκε ο Κάιν, λέτε! 
(μήπως τελικά ήταν και ανίκανοι ο Αδάμ και η Εύα, και τα δυο αυτά παιδιά τους τα είχαν υιοθετήσει;)
Ιωάννης Καρδάσης, είπε: 
«Αυτοί οι άνθρωποι που θεώθηκαν ονομάζονται Αδάμ και Εύα και βέβαια μέσα στον Παράδεισο δεν γεννιώνται παιδιά, καθότι "ούτε γαμούσιν, ούτε εκγαμίζονται". »  

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ:
"Η διάκριση των φυλών παρουσιάζεται να συμβαίνει σε τρία στάδια στην Π. Διαθήκη. 
Στο πρώτο στάδιο ο Κάιν (με τη γυναίκα-αδελφή του) απομονώνεται από τα αδέλφια του (τους υπόλοιπους δηλαδή ανθρώπους της εποχής) μετά το φόνο του Άβελ. Έτσι δημιουργείται η γενιά του Κάιν (Γεν 4,16 και εξής) που διακρίνεται εντελώς από τη γενιές των άλλων παιδιών του Αδάμ."

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
Δεν μας τα λέει καλά η συγκεκριμένη ιστοσελίδα:
1/ Που λέει η Π.Δ. ότι όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από τον Αδάμ και την Εύα; Πουθενά. Αντίθετα λέγει, ότι ο Θεός κατασκεύασε τον άνθρωπο (ανώνυμο) άντρα και γυναίκα και μόνο "κατ' εικόνα", την έκτη ημέρα και τους ευλόγησε να κάνουν πολλά παιδιά (Γεν. 1. 26-28). Την έβδομη ημέρα, ένας απόγονος των ανώνυμων αυτών ανθρώπων θέλησε να θεωθεί μαζί με την γυναίκα του και μπήκαν στον Παράδεισο με τη θέλησή τους, οπότε απέκτησε και το "καθ' ομοίωσιν". Αυτοί οι άνθρωποι που θεώθηκαν ονομάζονται Αδάμ και Εύα και βέβαια μέσα στον Παράδεισο δεν γεννιώνται παιδιά, καθότι "ούτε γαμούσιν, ούτε εκγαμίζονται". (Γεν. 2. 15-24).

2/ Μετά την πτώση και απομάκρυνση από τον Παράδεισο έχουμε τη γέννηση του Κάιν και του Άβελ (Γεν. 4. 1), από τους Αδάμ και Εύα. Ο γεωργός Κάιν σκοτώνει τον κτηνοτρόφο Άβελ και γι' αυτό ο Θεός τον διώχνει από τη χώρα των γονιών του, την Εδέμ και τον στέλνει σε άλλη χώρα, τη Νωδ, βάζοντάς του ένα σημάδι, ώστε όποιος θα τον συναντούσε να μην τον σκοτώσει (Γεν. 4. 13-16). Αυτό και μόνο του αποδεικνύει, ότι υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι (αυτοί της 6ης ημέρας), μαζί με τους διωγμένους Αδάμ και Εύα, που δεν είχαν μπει στον Παράδεισο.
3/ Πουθενά δεν λέει η Π.Δ. ότι ο Αδάμ και η Εύα είχαν και κόρες. Πουθενά δεν λέει, ότι ο Κάιν συνευρέθη με την αδελφή του! Αντίθετα λέγει, ότι εκεί που πήγε γνώρισε γυναίκα και γέννησε τον Ενώχ και έκτισε πόλη, προφανώς και με άλλους ανθρώπους, που βρίσκονταν εκεί και όχι μοναχός του (Γεν. 4. 17)


http://xairete.blogspot.gr/2014/05/blog-post_2280.html

6 σχόλια:

Ιωάννης Καρδάσης είπε...

Ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν πρωτόπλατοι, δηλ. δεν ήταν οι πρώτοι άνθρωποι επί της γης, που "εποίησε" ο Θεός την 6η ημέρα. Ο Θεός "εποίησε" τον ανώνυμο άνθρωπο, κατ' εικόνα του και τον ευλόγησε να κάνει πολλά παιδιά (Γεν. 1. 26-28). Εμείς δεν προερχόμαστε από αυτούς τους "ποιηθέντες" βιολογικούς ανθρώπους, σύμφωνα με τη Γραφή.
Από αυτούς τους "ποιηθέντες", κάποιοι θέλησαν να φθάσουν τη θεότητα και το πέτυχαν, οπότε θεώθηκαν (δηλ. πέτυχαν το "καθ' ομοίωσιν") και τότε "πλάστηκαν" και τέθηκαν στον Παράδεισο, την 7η ημέρα, και απέκτησαν πρόσωπο και ονομάστηκαν Αδάμ και Εύα. Όταν τοποθετήθηκαν (με τη θέλησή τους) στον Παράδεισο, ο Θεός δεν τους ευλόγησε να κάνουν πολλά παιδιά, γιατί στον Παράδεισο δεν υπάρχει "γενοβόλημα". Αυτή είναι και η σημασία του σχετικού ψαλμού του Δαβίδ: "Αι χείρες σου εποίησάν με και έπλασάν με", δηλ. Εσύ με "ποίησες" εκτός Παραδείσου, ως βιολογικό άνθρωπο και με "έπλασες" εντός Παραδείσου, ως πνευματικό άνθρωπο και τότε απέκτησα και πρόσωπο. Αυτή είναι και η έννοια των λόγων του Παύλου: "βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον" (Κορ. 13. 12). Δηλ. Βλέπουμε το Θεό, όταν φωτισθούμε, σαν σε θαμπό καθρέπτη, τότε δε που θα θεωθούμε πρόσωπο με πρόσωπο, γιατί μόνον όταν αποκτήσουμε πρόσωπο (με τη θέωση) τότε και μόνον τότε μπορούμε να δούμε το πρόσωπο του Θεού.
Εμείς καταγόμαστε από τους απογόνους του Αδάμ, όταν εκβλήθηκε του Παραδείσου. Όχι από τους απογόνους του Κάιν, αλλά από τους απογόνους του Σηθ. Μετά τη γέννηση του Σηθ, ο Αδάμ απέκτησε και άλλους γιους, αλλά και κόρες (Γεν. 3-5). Άρα βλέπουμε, ότι κόρες δημιουργήθηκαν μετά τη γέννηση του Σηθ και όχι πρωτύτερα. Από τον Σηθ προέρχεται και ο Νώε. Όταν οι κόρες του Αδάμ τα έμπλεξαν με τους απογόνους του Κάιν, τότε έγινε και ο Κατακλυσμός (Γεν. 6. 1-6).
Η Π.Δ. δεν αναφέρει κανένα μήλο. Αυτό έγινε από παραφθορά της λατινικής λέξης "malus", που σημαίνει κακό (που επέφερε ο Αδάμ και η Εύα) στο μύθο του "μήλου".
Αυτά, βέβαια δεν τα λέγω εγώ, αλλά η Π.Δ. αν την διαβάσουμε προσεκτικά. Ο Αδάμ φέρεται, ως ικανότατος από τα πολλά παιδιά που έκανε με την Εύα και δεν υιοθέτησε κανένα ξένο παιδί.
Τελικά άλλη είναι η γενιά του Κάιν και άλλη η γενιά του Σηθ από την οποίαν προερχόμαστε.

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

«Αυτά, λοιπόν λέει η Π.Δ. σε αυτούς που την διαβάζουν προσεκτικά».
Εμείς δε οι υπόλοιποι, και εγώ μαζί, ό,τι καταλάβαμε – καταλάβαμε… Όπως π.χ….

1. Ότι υπήρχαν λέει και άλλα ζευγάρια πριν από τον Αδάμ και την Εύα, ζευγάρια που γεννοβολούσαν κανονικά.

2. Ότι ένα από αυτά τα ζευγάρια -που πιθανόν δεν γεννοβολούσε μέχρι τότε, και που δεν άφησε παιδιά πίσω, αποφάσισε να θεωθεί, να μονάσει -σαν ευνουχισμένο να πούμε, μένοντας κλεισμένο στον Σούπερ μοναχικό Παράδεισο, -κανονικό ζευγάρι γυμνιστών, αλλά… απονήρευτο!

3. Ότι εκεί στον Παράδεισο, μπήκε μετά και ο διάβολος που παρέσυρε το ζευγάρι αυτό σε κάτι κακό, -τόσο κακό, που από τη στιγμή εκείνη και μετά το ζευγάρι -που του ήρθε κάτι σαν φλασιά, αισθανόταν... ξεβράκωτο!

4. Ότι μετά ο θεός τους έντυσε και τους ξαπόστειλε με κατάρες (σκληρή δουλειά, δύσκολες γέννες) εκτός Παραδείσου, δίνοντας ωστόσο και την υπόσχεση ότι από αυτό το ζευγάρι -που δεν ήταν σαν τα άλλα, άλλα είχε σοβαρή προϋπηρεσία –μοναστική, καλογερική, στον Παράδεισο, θα προερχόταν Εκείνος που θα συνέτριβε το κεφάλι του φιδιού-διαβόλου, ο Μεσσίας Χριστός δηλαδη!

Αυτά!

Ιωάννης Καρδάσης είπε...

Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις. Συμπληρώνουμε:
1/ Βεβαίως και υπήρχαν και άλλα ζευγάρια, πριν τον Αδάμ και Εύα, που γεννοβολούσαν κανονικά.
2/ Το ζευγάρι, που αποφάσισε να μπει στον Παράδεισο ενδέχεται να είχε και παιδιά, αν και η Π.Δ. δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Αλλά και τώρα, όποιος θέλει να μπει στον Παράδεισο δεν απαγορεύεται να έχει παιδιά. Παράδειγμα: η αγία Υπομονή, που γιορτάσαμε προχθές, στις 29, είχε δυο παιδιά και μάλιστα αυτοκράτορες: τον Ιωάννη Η΄ και τον αδελφό του Κων/νο ΙΑ΄ Παλαιολόγους, αλλά που και οι δυο ήταν ουνίτες! Στον Παράδεισο δεν υπάρχει ανάγκη ενδυμασίας και κανείς δεν αντιλαμβάνεται τη γυμνότητα του άλλου. Μόνον εκτός Παραδείσου την αντιλαμβάνεται.
3/ Ο διάβολος είναι παντού, ακόμη και στον Παράδεισο. Παράδειγμα: Στον Παράδεισο της θ. λειτουργίας, ο ιερέας, μέσα στο ιερό, στην ευχή της αγίας αναφοράς, λέγει: "..... καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες αρχαγγέλων και μυριάδες αγγέλων, τα Χερουβείμ.....". Τον ρώτησα λοιπόν: "και από τους άλλους;". Η απάντηση: "δισεκατομμύρια"! Εξ άλλου, εν ζωή, μπαινοβγαίνουμε στον Παράδεισο, μέχρι τελικά να βρεθούμε ΕΝΤΟΣ ή ΕΚΤΟΣ.
4/ Οι κατάρες, δηλ. η τιμωρία, δηλ. το επιτίμιο εδόθησαν για την παρακοή. Και σήμερα δίνονται επιτίμια για σοβαρές παραβάσεις ανυπακοής. Κατά την τριήμερο κάθοδο του Χριστού στον Αδη, οι Αδάμ και Εύα μετανόησαν, γι'α υτή τους την παρακοή και κατέστησαν άγιοι Βέβαια, ούτε ο Ιωσήφ, ούτε η Μαρία είχαν μονάσει σε Μοναστήρι, πλην όμως ασκούσαν τον μοναχισμό σπίτι τους και από τη Μαρία και το άγιο Πνεύμα έγινε η σύλληψη του Ιησού (δια της ακοής, κατά τον άγιο Ι. Δαμασκηνό).

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Σας ευχαριστώ θερμά, και για αυτό το σχόλιο – απάντηση, φίλτατε κ. Καρδάση.

Εγώ, ανάφερα -ό,τι ανάφερα προηγουμένως, βασιζόμενος σε αυτό που είπατε πριν, ότι…
«Τελικά άλλη είναι η γενιά του Κάιν και άλλη η γενιά του Σηθ από την οποίαν προερχόμαστε».

Και σκέφτηκα ότι εμείς, ο λαός του θεού δηλαδή (φυσικά, και η Παναγία και ο Χριστός), προερχόμαστε από καθαρούς! Από ανθρώπους να πούμε, που δεν συνουσιάστηκαν με τους εκτός Παραδείσου ανθρώπους (;) όπως ο Κάιν.
Αυτό κατάλαβα, και αυτό σχολίασα με τον δικό μου τρόπο.

Άλλωστε, όλοι εκείνοι οι άνθρωποι (;) αυτοί που γεννοβολούσαν πριν τον Αδάμ και την Εύα, και όλοι οι άλλοι μετά, που προήρθαν από αυτούς και τον Κάιν, ξεπαστρεύτηκαν με τον Κατακλυσμό, όπως γράψατε αλλού.

Αν κάνω λάθος, διορθώστε με.

Ιωάννης Καρδάσης είπε...

Όχι δεν κάνετε λάθος.
Απολύτως ορθές οι παρατηρήσεις και οι επισημάνσεις σας.
Χαίρομαι και χαίρεσθε, που συμπλέουμε άλλωστε.
Αυτό δα έλειπε, δυο Χριστιανοί Ορθόδοξοι να μην εκπέμπουν στο αυτό μήκος κύματος!

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Εννοούσα, «αν κάνω λάθος» -ερμηνεύοντας αυτά που είπατε.
Τώρα, οι αναγνώστες μας, ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους…

Αν είναι έτσι, πράγματι, τότε υπάρχει πρόβλημα με αυτήν την ορθοδοξία, με αυτην την «Αγία Γραφή», –έχω να σχολιάσω ξανά εγώ, και… να σας την σπάσω –ξανά!

Και εξηγούμαι:
Πρόβλημα, με αυτό το ανθρώπινο είδος «το πολύ τέλειο» που έφτιαξε ο θεός στο τέλος της Δημιουργίας Του… Ο οποίος θεός το θεώρησε και αυτό σαν ένα κτήνος (όπως και τα προηγούμενα ζώα Του) άξιο για σφαγή για εξολόθρευση…

Γι αυτό και σαν... Βλάχος, Πονηρά σκεπτόμενος (συσκεπτόμενος ο Πατέρας με τον Γιο και το Άγιο Πνεύμα) έμπασε στον Παράδεισο (κάπου στη Γη αυτή, να υποθέσουμε) ένα ζευγάρι –τον Αδάμ και την Εύα, για να τους έχει... για μαγιά, για τον νέο κόσμο που θα Δημιουργούσε μελλοντικά με αυτούς…
Γι αυτό, και δεν τους ευνούχισε (τους άφησε άθικτα τα γεννητικά τους όργανα) και τους άφησε εκεί μέσα να… θεώνονται (να μαστουριάζονται πνευματικά –ας πούμε), με τον καρπό του δέντρου της Νέας Ζωής τους!

Κάποια στιγμή όμως αυτοί, έκοψαν το «χόρτο», είπαν να ξυπνήσουν και άρχισαν να βλέπονται ερωτικά μεταξύ τους -από παρότρυνση προφανώς του φιδιού –πειρασμός- να δοκιμάσουν και κάποιον καρπό… διεγερτικό).

Έλα όμως που στον παράδεισο αυτό (που δεν ήταν στη Μύκονο βέβαια) απαγορευόταν δια ρόπαλου (ρομφαίας αγγελικής) το φικι – φικι, και το μήλο το φιρίκι!
Έτσι, εκδιώχτηκαν από εκεί, και στάλθηκαν πάρα έξω να πάνε να βγάλουν τα μάτια τους σε τόπο όχι και τόσο ιερό όσο το απαλό γκαζόν του Παραδείσου…
Στην Πύλη του οποίου (αστροπύλη;) τοποθετήθηκε άγγελος Κυρίου, με πύρινη ρομφαία (ακτινοπίστολο, ή σπαθί σαν αυτό του «πόλεμου των άστρων;) για να τους απαγορεύει την είσοδο.

Έτσι άρχισε άβολα -ερωτικά (σε πέτρες και αγκάθια) το γεννοβόλημα της νέας κοινωνίας ανθρώπων, αυτών…
Αυτών, μέχρι τις μέρες μας…
Αυτών ημών, που η προϋπηρεσία των προγονών μας (Αδάμ και Εύας) στον παράδεισο, μας έχει εμφύτευση για πάντα αυτό το λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα – «το όπιο του λαού»), να πούμε!

Έτσι, όλοι όσοι δεν μπήκαν στον Παράδεισο, εξολοθρεύτηκαν με εκείνον τον Κατακλυσμό…
Μαζί, και η φάρα του Κάιν ο οποίος με αυτούς πήγε (όπως λέτε) και έκανε οικογένεια, μετά που σκότωσε τον αδελφό του τον Άβελ, μετά την φυγή του από το σπίτι του,!..