Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Θα γίνει τελικά μητροπολίτης Κομοτηνής, ο παλιός μου γνώριμος, ο προϊστάμενος της θρησκευτικής υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ., ο πανοσιολογιότατος αρχιμανδρίτης κ. Νεκτάριος Κιούλος;

Θα γίνει τελικά μητροπολίτης Κομοτηνής, ο παλιός μου γνώριμος, ο προϊστάμενος της θρησκευτικής υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ., πανοσιολογιότατος αρχιμανδρίτης κ. Νεκτάριος Κιούλος;

Αν συμβεί αυτό, θα πάω στη χειροτονία του! Έχω να τον δω από το καλοκαίρι (Αύγουστο) του 2003…
 

Το προηγούμενο καλοκαίρι (2002), με είχε διώξει από το σπίτι η Ελένη, σαν άνεργος που ήμουν, και τότε την ψυχή μου και την ζωή μου, την έσωσε ο ηγούμενος της Λογγοβάρδας Πάρου (παλιός μου γνωστός, από τα νιάτα μου, συνεργάτης στα κατηχητικά) που με φιλοξένησε στο μοναστήρι…
Τότε, έγινε και το θαύμα να έχω απάντηση σε κάποια αίτηση μου, και ξαναβρήκα δουλειά… Σχεδιαστής, σε ξένη εταιρία κατασκευής μετασχηματιστών στο Κρυονέρι…
 

Όπως σας έλεγα λοιπόν, ένα χρόνο μετά, καλοκαίρι 2003, έκανα και οικογενειακές διακοπές… Προηγουμένως, έκαναν διακοπές μόνοι τους οι «δικοί» μου, και η Ελένη ξενοκοιμόταν στο δίπλα δωμάτιο… Τώρα με δέχτηκαν, που… πλήρωνα! Πλήρης σχέση: Και κλίνη, και τράπεζα!
 

Διακοπές λοιπόν, μαζί… Εγώ, η Ελένη, η Ζωή, ο Παύλος και το Λάντα με το οποίο με είχαν σοφέρ ανέκαθεν στη φαμίλια…
2003. Διακοπές στη Σκόπελο… Τότε γνώρισα τον π. Νεκτάριο Κιούλο.
 

Γνωριστήκαμε στο πλοίο της γραμμής, στην επιστροφή… Τα λέγαμε συνέχεια, μέχρι το λιμάνι στον άγιο Κωνσταντίνο… Είχε βέβαια πρώτη θέση, εκείνος, αλλά δεν έκατσε καθόλου εκεί… Γύριζε παντού, και στο τσούρμο με εμάς! Έτσι τρακάραμε και τον περισσότερο χρόνο του στο ταξίδι, ήταν μαζί μας… 

Στην μεγάλη μας κουβέντα, λοιπόν, μου έκανε εντύπωση που γνώριζε τα πάντα για τα εκκλησιαστικά θέματα… Δεν μας είχε αποκαλύψει ακόμα την ιδιότητα του, και εμφανιζόταν σαν απλός παπάς… 


Έκανε μάλιστα και πλάκα στον έφηβο Παύλο… Του έλεγε, ότι όταν φτάσουμε στο λιμάνι, θα συλληφθεί διότι είναι ένας παπάς που καταζητείται
Έκπληκτος δε ο Παύλος, στο τέλος, μόλις αράξαμε, είδε το τζιπ της αστυνομίας να τον παραλαμβάνει… με τιμές!..

4 σχόλια:

P. MICHALOPOULOS είπε...

Το καλοκαίρι του 2005, ήμουν πάλι άνεργος! Η φαμίλια με είχε εξωθήσει σε παραίτηση από την εταιρία στο Κρυονέρι…
Έκαναν διακοπές στο εξοχικό που τους είχα γράψει στο Γραμματικό του Δήμου Μαραθώνα… Μόνοι τους διότι εγώ λέει είχα γεράσει…

Για τη γιορτή μου, φιλικό μου πρόσωπο, με είχαν καλέσει σε ένα μοναστήρι που πανηγύριζε, στο Επιτάλιο, στην Κυπαρίσσια…
Στο δρόμο ήμουν προς τα εκεί, όταν έμαθα ότι το κυπριακό αεροπλάνο της εταιρείας «ΗΛΙΟΣ» έπεσε λίγο πιο πέρα από το εξοχικό που τους έγραψα…

Γραμματικό, το 2005!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Στην επιστροφή τους από αυτές τις διακοπές, η κυρία, είχε αγριέψει πιο πολύ! Έφτασε σε σημείο να προτρέψει το γιο να με χτυπήσει με καράτε πίσω στον αυχένα (όπου και είχα σοβαρό πρόβλημα)! Είχε προηγηθεί η μεσολάβηση μου υπέρ της κυρίας με παρατήρηση στο γιο που της είχε επιτεθεί έντονα φραστικά για κάποια απαίτηση του (να ξενυχτά, να επιστρέφει ότι ώρα ήθελε αυτός)…
Τον συμβούλεψα να σταματήσει να σφυροκοπεί με όλα αυτά τα λόγια του (σαν δαιμονισμένος έκανε) την μητέρα του, μην πάθει τίποτε η καρδιά της, και τότε ο γιος άφησε τη μάνα και έπιασε έμενα!
Αφορμή για συμμαχία ΜΕ ΑΥΤΟΝ βρήκε ΤΟΤΕ κι εκείνη, και τον προέτρεψε να με χτυπήσει…

P. MICHALOPOULOS είπε...

Αυτό, έγινε αντιληπτό από τη γειτονιά (το δεξιό μου αυτί είχε πρησθεί, από το χτύπημα, ήταν σαν μελιτζάνα!
Τότε η φαμίλια, για να αποκτήσει άλλοθι, άρχισε κρυφά και μεθοδευμένα να εφαρμόζει σχέδιο εγκλεισμού μου σε ψυχιατρείο, κάτι που το κατάφερε τον επόμενο χρόνο: Πάσχα 2006, ώστε να με βγάλει νοκάουτ και να σφετεριστεί τόσο την περιουσία που μου είχε απομείνει, όσο και τη σύνταξη που θα έπαιρνα από το ΙΚΑ (με όριο ηλικίας και ένσημα) που θα έπαιρνα σε λίγους μήνες μετά…

Ανώνυμος είπε...

Α, βρε φίλε τι έχεις τραβήξει !!!
Αλλά ξεχασέ τα.. ο Θεός είναι μεγάλος..
εκτός του ότι μάλλον στενοχωριέσαι που τα σκέφτεσαι συνέχια...
Είπαμε, δεν είσαι μόνος, είμαστε μαζί σου όλοι εμείς που παρακολουθούμε το blog σου αυτό, και χαιρόμαστε τις αναρ΄τησεις σου.., - είπαμε, τις περισσότερες !!!! Τις υπερβολικές τις ..προσπερνάμε !
Καλό σου βράδυ φίλε !